Eindelijk af!

Wat een werk! Wat een hoeveelheid lapjes! Er leek geen einde aan te komen.

Maar wat ben ik toch blij met het eindresultaat. En Linde nog meer.


Ik heb er zeker wel meer dan een jaar over gedaan. Op zich geen lastig project. Maar dat kan misschien gelijk het probleem zijn geweest. Soms werd het maken van de lapjes simpelweg saai. En dan werden er opeens op een avondje wel weer een stuk of vier bijgemaakt. Ach… Het maakt ook niet uit. Het eindresultaat mag er zijn!

Nadat ik een patroontje had getekend voor de 117 lapjes, begon het aan elkaar maken met een simpele rij van vasten. Al met al ging dat best vlot!


Terwijl de deken steeds meer vorm begon aan te nemen, droomde ik wat voor rand hier het best bij zou passen. Ik wilde geen overdreven aanwezige rand, maat een lekkere strakke, stoere.

Ik herinnerde me een patroon van een boord voor een muts die ik wel eens heb gemaakt en besloot het te proberen en te kijken hoe dit uit zou pakken.

Succesvol wat mij betreft. In één keer raak!

Eigenlijk is het een vrij simpel patroon. In plaats van hele stokjes zoals in de originele boord, haakte ik met halve stokjes. Eerst de deken rond. Hierna haakte ik om en om: eerst voor om het halve stokje van de vorige toer en daarna achterom het halve stokje van de vorige toer. Dit deed ik in totaal twee toeren en toen was de rand af.

De deken past helemaal bij de kleurstelling van de kamer van mijn dochter en ze is er maar wat blij mee. En dat maakt mij dus dubbel zo trots op het eindresultaat!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


De verificatie periode van reCAPTCHA is verlopen. Laad de pagina opnieuw.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.