Het is al weer een tijdje geleden dat ik een blog heb gepost. Reden; een ini-mini mensjes leidde me nogal af. Zijn naam…

Hij liet even op zich wachten. Kwam acht dagen later dan de uitgerekende datum. Maar of hij het wachten waard was… Wat een heerlijk kereltje heeft zich toegevoegd aan ons gezin. En wat is het fijn om nu met vijf te zijn.

Om het wachten wat minder spannend te maken, draaide de kronkel op volle toeren. Ach… ik had nog wat extra tijd om wat extra spulletjes te maken voor onze kleine man.

Geboortekaartjes had ik voor het grootste deel ruim op tijd af. Een ook stonden de bedankjes voor de kraamvisite mooi op tijd klaar. Allemaal potjes die ik omwikkelde met restantjes stof. Een sterretje eraan met zijn naam, maakte het cadeautje af. Dit sterretje kwam langzamerhand centraal te staan in alle projecten die ik voor Fedde maakte. Zo werden ook de beschuitrollen en doosjes met muisjes ermee versiert, die als traktatie aan de collega’s werden gebracht en die thuis rustig op de visite stonden te wachten.

Veel eerder al begon ik met een boxkleed. Van alle projecten die ik voor Fedde maakte, is dit misschien wel hetgeen waar ik het meest trots op ben. Het is echt een heel gaaf kleed geworden.

Op de valreep lukte het ook nog een lekker warm dekentje met zijn naam te maken. Een mooie wafelstof van buiten en een lekker warm fleece stofje aan de binnenkant. Natuurlijk mocht ook hier de ster niet ontbreken!

Nog steeds was hij er niet… Toe maar… dan maak ik nog een donkerblauwe set met naam: badcape, monddoekjes en slab.

Oké, in het grijs een setje erbij kan ook een kwaad. Van dit spul kan je nooit genoeg hebben 😉

Als kers op de taart gaf ik de lamp in zijn slaapkamertje nog een andere look.

Al met al heeft het me lekker bezig gehouden. En kan ik nu genieten met mijn mannetje zelf en alle spulletjes in gebruik nemen. Hij doet het goed en wat ben ik trots op mijn gezinnetje. Ik verwonder me er nog iedere dag over dat ik zo’n geluk heb met mijn lieve man en drie prachtige gezonde kinderen.