Tijdens mijn oud of nieuw bericht, kwam ik er achter dat ik nooit eerder heb geblogd over Pica Pau. De schande!! Ik was echt verbaasd, want in mijn hoofd had ik hier al heel wat over aan jullie verteld… niets bleek minder waar. En nu ik vanochtend het laatste draadje afhechtte van alweer de 8e knuffel die ik uit dit boek heb gemaakt, vond ik het hoog tijd er nu toch echt eens een blogje aan te wagen. Dus hier is ie!
Pica Pau is een boek met 20 ontwerpen van Yan Schenkel. Ik heb het boek vorig jaar aangeschaft en toen was het nog niet in het Nederlands verkrijgbaar. Binnenkort ligt de vertaalde versie in de winkel. Als je de patronen ook wilt haken en je vind het lezen van Engelstalige patronen wat lastig, dan is de vertaalde versie een mooie uitkomst!
Zoals ik al aangaf heb ik inmiddels 8 knuffels uit dit boek gehaakt en ik ben al een eindje op weg met nummer 9, Rosa Cheetah. Zo leuk dat Yan alle knuffels een eigen naam heeft gegeven. Ik hou er van!
Sowieso hou ik van deze knuffeltjes. Hoewel ik het haken van een deken of sjaal ook heerlijk en vooral ontspannend vind, heb ik stiekem toch wel een zwak voor het maken van amigurimi’s. Het is zo betoverend als je draad ziet veranderen in lichaamsdeeltjes en wanneer je die samenvoegt er ook langzaam een karaktertje ontstaat. Langzaam ontstaat er een schattig of ondeugend wezentje en als ik er een weggeef of verkoop, moet ik stiekem altijd een beetje afscheid nemen.
Dit zijn de 8 vriendjes die ik tot nu toe uit dit boek heb gemaakt:
Van de eerste 2 die ik heb gemaakt, heb ik inmiddels al afscheid moeten nemen. Dat zijn Gertrude Dragon en Hans grizzly Bear.
Ik had het boek net binnen toen een vriendje van Brent bij ons logeerde op de camping. Hij zag het boek en was helemaal weg van Gertrude. Toen ik vroeg welke zijn zusje het leukste zou vinden, koos hij voor Hans.
Nu was het zo dat dit bewuste vriendje afgelopen zomer zou emigreren naar Yakarta.
Hoe leuk zou het zijn als Brent zijn beste vriend en zusje deze knuffel mee kon geven?
En dus duurde het niet lang voordat de eerste steken waren gezet.
Vanaf dat moment was ik verknocht aan de Pica Pau schatjes 🙂
Gertrude en Hans hebben de reis goed doorstaan en hebben het prima aan zo’n beetje de andere kant van de wereld. Fijn dat we tegenwoordig voorzien zijn van zoveel technische snufjes, want zo kan Brent nog steeds contact hebben met z’n beste vriend en heeft ie zelfs kunnen zien waar Gertrude en Hans nu wonen 😉
Een nieuwe liefde was geboren en dus volgde er als snel meer vriendjes.
Zijn ze niet ontzettend schattig?
Wat ik ook zo grappig vind aan deze beessies, is dat de meesten een of meerdere kledingstukken hebben die je aan en uit kunt doen. Bij Bonny Puffin haakte ik naast de muts die in het boek staat beschreven ook nog een sjaal.
Wel zo lekker met die kou dacht ik zo 🙂
En kijk dan eens naar Victor Frog.
Vind je zijn wit met rood gestipte boxershort niet geweldig!
Kortom, ik vind de patronen van Yan geweldig en stiekem hoop ik dat er snel nog een boek uitkomt met meer van deze vriendjes. Maar gelukkig staan er ook nog genoeg vriendjes in dit boek die ik uit kan proberen, dus voorlopig ben ik nog wel even zoet.
Zoals aangegeven is de Nederlandse versie van dit boek in aantocht en kun je dus zelf ook aan de m(h)aak. Haak je zelf niet, maar hebben ze ook jouw hart veroverd? Een aantal van deze vriendjes staan in mijn webshop en op bestelling maken kan ook.
Maar houd er dus rekening mee dat ik altijd even tijd nodig heb om afscheid te nemen 😉
Voor nu staan alle vriendjes gezellig bij elkaar in mijn hobbyhoekje, samen met allerlei andere creaties 🙂
Tot de volgende blog!
-x- Cyn
Hey Cynthia, ik ben geïnspireerd door je mooie variaties van de picapau serie, dus ben er nu ook maar zelf aan begonnen. Komt er snel weer een nieuwe blog? Ik mis je verhalen, hier. Groetjes, Maranca
Hoi Maranca!
Ja, wat zijn ze gaaf he?! Inmiddels is er een nieuw boek uit. Deze heb ik ge-pre-orderd en ben nu met smart aan het wachten tot deze binnen komt. Als het goed is ergens rond deze tijd, dus spannend, spannend, spannend!
In verband met de verhuizing heb ik alleen het garen waar ik deze schatjes het liefst mee haak niet bij de hand, dus ik denk dat het maken van de nieuwe vriendjes nog even op zich zal laten wachten.
Alhoewel ik er inmiddels ook een paar met katoen heb gemaakt. Dat zal je zien in mijn nieuwe blog (die ik nog moet schrijven :)). Dat ik al een tijdje niet heb geblogd hangt ook samen met de verhuizing.
Maar de blogkriebels beginnen weer te komen, dus ik denk dat je binnenkort wel een nieuw verhaaltje kunt lezen.
Groetjes,
Cynthia