…een bolletje wol daar. Van garen heb je nooit genoeg en daar zal geen enkele haakster of breister met me over in discussie gaan. En als het om haken gaat heb ik eigenlijk drie passies, bestaande uit: het haken zelf, het verzamelen van haakboeken en het vergaren van… garen! Hoe meer soorten, kleuren en maten hoe beter. Ik smul ervan als een kind in een snoepwinkel. En hoewel de kast nog uitpuilt van de keuze ben ik toch van mening dat er weer snel nieuw bij mag komen 🙂

Met welk garen werk jij het liefst? Is het acryl of toch liever ‘echte’ wol. Of ga je eerder voor een luchtig katoen of katoen/acryl blend? Bij mij is het meestal afhankelijk van het project waar ik aan werk. Maar vooral de laatste tijd merk ik dat ik een voorkeur heb ontwikkeld voor een acryl/kantoen variant. Scheepjes softfun of Alara van Iceyarns zijn hier een mooi voorbeeld van. En ik wordt met name blij wanneer ik knuffeltjes haak met dit materiaal. De matte uitstraling zorgt voor een natuurlijk resultaat. En doordat het wat robuuster is dan 100% katoen zoals Catania of Catona, valt het knuffeltje ook net wat groter uit.

Helaas stijgt de prijs van het garen (net als alles) op het moment enorm. En dat maakt het voor een hobbyist er niet aantrekkelijker op om zelf een trui te breien, terwijl je er in de winkel één kunt kopen die waarschijnlijk de helft kost van het garen wat je moet aanschaffen als je er zelf een wilt maken. Dat is wel erg jammer, want dat maakt het ook moeilijk om spulletjes te maken en die vervolgens nog voor een redelijke prijs te kunnen verkopen. Om er op z’n minst de kosten uit te kunnen halen.

Enfin, ik mag niet klagen. Want hoewel mijn voorraad er al lang niet meer zo strak en gevuld uitziet als op de foto hierboven, ik kom zeker niets te kort. En bij iedere gelegenheid, verjaardag, moederdag of wat voor feestje er ook te vieren valt, prijkt de wens voor aanvulling van de tekorten altijd bovenaan mijn lijstje en wordt daar bijna altijd wel gehoor aan gegeven 🙂

Hoogstens blijft een werkje eens wat langer liggen, omdat nou net dat wolletje op is en ik niet direct naar de winkel snel om aan te vullen. Andersom wordt je soms extra creatief om met een ander kleurtje of garen aan de slag te gaan dan dat je normaal zou doen en dat leidt soms tot de leukste resultaten.

Creativiteit ladies! Dat is waar het om draait in deze barre tijden en dat heeft iedereen in zich. Dus struin nog maar eens een keertje extra door je voorraden, die manden en tasjes waar je al jaren niet naar hebt omgekeken. Die dozen onder een laag stof en patronen die onderop de stapel liggen. En voor je het weet tover je ineens een fantastisch project uit de naald. Mooie bijkomstigheid; het ruimt ook nog eens lekker op!

-x- Cyn

En zo is er weer een jaar voorbij gevlogen. Een jaar van Corona, wederom veel klussen, maar ook genieten van ons leventje in ons nieuw huis. Prachtig hier, genieten van de omgeving, de mensen, de ruimte. Vooral die ruimte. Wat een heerlijke plekjes hebben we in dit huis en wat wordt het huis steeds meer en meer af.

Zoveel ruimte als we hebben in en rond ons huis, zo weinig ruimte is er in de agenda. En als die er dan is, dan besteed ik hem toch het liefst aan gezin, diertjes, huis, hobby en schiet het bloggen er helaas wel wat bij in. In mijn hoofd wel honderden verhalen geschreven, maar daarmee staan ze nog niet op papier, dus nu ga ik er toch maar weer eens even voor zitten.

Er is genoeg gebeurd het afgelopen jaar. Genoeg gemaakt en gehaakt!

Kijk eens naar dit fantastische hoekje waar ik nu af en toe mijn vrije tijd kan vertoeven. Is het niet geweldig? De nieuw houtkachel staat er pas een paar dagen en zelfs als ie uit staat is het een plezier voor het oog. Helemaal met die fijne haakboekenverzameling ernaast en het karretje met vers, op kleur gesorteerde katoentjes. Daar wil je toch direct je naald in zetten 🙂

Het afgelopen jaar ben ik veel in de weer geweest met pluizig garen. Je moet er even je draai in vinden, maar als het dan eenmaal lukt is het resultaat ‘to cute to be true’! Ik ben helemaal verslaafd aan deze Alpaca’s. Om over de flamingo maar niet te beginnen 🙂

Diertjes, diertjes en nog eens diertjes. Niet alleen ben ik weg van die gehaakte knuffeltjes, maar ik ben ook niet weg te slaan bij onze levensechte troetelbeestjes. Een paar maanden geleden haalden we ons nieuwe gezinslid op: Timo. het is een echte boef, maar ook een heerlijke kroel. Als ik in dat heerlijke hoekje zit te haken, komt hij maar wat graag bij me liggen… tenminste… als hij niet te druk is met het aanvallen van de bol wol. Wat ik zeg… een boef! Maar niet meer weg te denken uit ons gezin.

Gelukkig begint het leven ook weer een beetje terug te gaan naar normaal. Ik mag af en toe weer naar kantoor. Fijn om weer echt samen te zijn met collega’s. Jeetje, wat heb ik dat gemist. De kids weer gewoon naar school en hun sporten. Fedde zwemt, Linde is druk met de paarden en Brent voetbalt al weer een tijdje bij Pax. Het afgelopen seizoen werden ze op de valreep net geen eerste binnen de pool. Maar toch een mooie eervolle tweede plek en daar hoort een cadeautje bij. Ik maakte voor de meiden en jongens een mooie handdoek met naam.

Iemand blij maken met iets wat ik zelf heb gemaakt. Daarvan maakt mijn hart iedere keer weer een sprongetje. Helemaal als diegene ervan gaat stralen. Een kraampakketje met de naam van de kleine, de perfecte knuffel.

Zoekend naar foto’s van de kraampakketjes die ik het afgelopen jaar heb gemaakt, kom ik tot de ontdekking dat het er best een aantal zijn. Hieronder een aantal fotootjes van de pakketjes die ik het afgelopen jaar heb gemaakt.

Naast al die leuke cadeautjes voor anderen maakte ik ook nog iets moois voor mezelf. Deze stond al een tijdje op mijn todo list; een granny square vest. Ik denk dat er maar weinig haak(st)ers zijn op de wereld die nog nooit een granny square hebben gemaakt. Dit vest was voor mij een echte must do, must have en ben zo blij met het eindresultaat. Het is een heerlijk warm vest om in weg te duiken tijdens de koudere dagen.

Nu hangt ie netjes in de kast en eerlijk gezegd hoop ik dat ie daar voorlopig even blijft hangen. Afgelopen weekend hebben we mogen genieten van de eerste echt zonnestralen en men wat doet dat een mens toch goed. Het lijkt wel alsof ik dit jaar nog meer naar die zon verlang dan andere jaren. Zin om met een haakwerkje op schoot in de tuin te vertoeven. ‘s Avonds laat met vrienden van een wijntje te genieten bij kaarslicht, of van de bedrijvigheid van de boeren om ons heen die nog tot in de late uurtjes druk in de weer zijn. Het vrolijke geluid van de vogels, en kinderen die springen op de trampo. Daar verlang ik naar. Jullie ook?

-x- Cyn

In mijn laatste blog vertelde ik jullie over ons leven van de afgelopen paar jaar. Eigenlijk wil ik jullie daar nog iets over vertellen, maar dan in de vorm van een project. Als ik terugblader door de foto’s heb ik best wat afgehaakt in die periode. Daarover later meer. Maar één project wil ik jullie echt even laten zien. Dat is het project wat als een (rode) draad door deze tijd heen heeft gelopen. De Nature’s Walk Blanket.

Eerst even wat informatie over deze deken.
De patronen voor deze CAL zijn gemaakt door Cherry Heart en terug te vinden via de website.
De deken bestaat uit meerdere lapjes waarvan zes patronen gratis en zes bonus patronen tegen betaling te downloaden zijn.
De deken bestaat uit vier lapjes van ieder patroon, samengehaakt tot een deken met als finishing touch een schitterende rand. Ik heb naast de gratis ook de betaalde patronen gedownload en van alle patronen acht lapjes gehaakt om tot een grotere maat deken te komen.
Tot zover…

Sommige vrouwen gaan kleding of schoenen shoppen, anderen snaaien, maar wat doe ik als ik me ‘kak’ voel en mezelf op wil beuren? Juustem! Ik koop wol 🙂
Toen het vakantieseizoen 2019 ten einde liep, de camping steeds leger raakte en we door de weeks zo’n beetje alleen in ons caravannetje op het veld stonden had ik zo’n dip. Ik vond deze prachtige CAL op het web en snode plannen werden gesmeed. Ik was op slag verliefd op de mooie kleuren. De deken is in oorsprong van Scheepjes Stonewashed gehaakt, maar zal je altijd zien; net die kleuren waren niet op voorraad. Maar wat nou als ik die deken in dezelfde kleuren van katoen zou haken. Ik snuffelde door mijn rekje katoentjes wat ik had meegenomen naar de camping en jawel! Ziehier:

Gelukkig was er wel genoeg katoen op voorraad en dus ging de bestelling de deur uit. Ik kon amper wachten dus je begrijpt dat de eerste lapjes snel gehaakt waren toen de wolletjes in huis/tent waren.

De lapjes verhuisden mee naar het chalet en een veel grotere stapel weer mee terug naar de caravan. En daar groeide en groeide de stapel steeds weer verder. Soms lag het even stil, maar dan trok ik weer een sprintje. Het leuke aan dit soort dekens is dat als je bijna bij het laatste lapje van dat patroon bent en het dreigt te gaan vervelen, je toe bent aan het volgende patroon en dus weer iets anders en een nieuwe uitdaging.

Niet bewust, maar het lukte om alle lapjes vlak voor de verhuizing af te maken. En aangezien ik het in elkaar zetten en de rand er omheen maken misschien wel het leukste gedeelte van zo’n project vind, gebeurde het dat de deken af was voordat we onze intrek in ons nieuwe huis namen.

Het klussen en de inrichting waren nog lang niet gedaan, maar zodra de bank op z’n plek stond ging de deken mee en heb ik hem daar overheen gehangen. En daar hangt hij nu nog steeds. Wat mij betreft dé perfecte plek, omdat deze deken alle herinneringen aan deze periode in ieder lapje bij zich draagt. En al die herinneringen op deze manier een mooi plaatsje hebben in ons hart, maar ook in ons huis!

Ik ben nog steeds blij met de kleuren en ze komen in onze woonkamer ook perfect tot hun recht. Stiekem zou ik deze toch ook nog wel een keertje met Stonewashed en in andere kleuren willen haken. Wie weet komt dat er ooit nog een keer van.

-X- Cyn

Wat is de tijd voorbij gevlogen en wat is er een hoop gebeurd. Toen we ons huis begin zomer 2019 verkochten, hadden we er geen idee van wat ons te wachten stond. Dat het zo’n tijd zou duren, voordat we een ander huis vonden. En van Corona hadden we nog nooit gehoord. Nu bijna 2 jaar verder kijken we terug op deze bewogen tijd. Het heeft ons een hoop geleerd en gebracht tot wie en waar we nu zijn. In onze prachtige boerderij in Hengelo Gelderland is onze droom werkelijkheid geworden.

Hoewel ik het liefst gewoon weer lekker ga vertellen over al mijn haaksels en maaksels, kan ik het niet laten om jullie toch een klein beetje mee te nemen in de reis die wij de afgelopen twee jaar hebben gemaakt.

Zoals gezegd verkochten we ons Apeldoornse huis in juni 2019. Na de zomervakantie zou de sleuteloverdracht plaatsvinden en, omdat we nog geen ander huis hadden verhuisden we tijdens die vakantie naar onze caravan seizoensplaats. In de stille hoop dat we voor einde jaar wel iets anders zouden vinden.

Helaas pindakaas! Het seizoen was voorbij, maar nog geen huis en dus verhuisden we opnieuw naar een chalet op dezelfde camping. Dit in overleg met de campingeigenaar en na een gedoogvergunning te hebben verkregen van de gemeente. De dagen gingen voorbij. Huis na huis werd bezocht. Soms was het niets, soms deden we een bod, maar het mocht maar niet lukken. Het was een pittige tijd om met z’n vijven en onze roedel huisdieren in het kleine huisje te wonen, maar we hebben er ook een hoop van geleerd en kijken er nu al weer met plezier op terug. Wandelingen door het bos en de mooie omgeving, leven met veel minder luxe en minder spullen waardoor je zoveel waardering krijgt voor de kleine dingen. Het klinkt cliché, maar geloof me… als je meer dan een jaar je was moet doen in een kampeer wasmachientje… ik ben nog iedere keer als ik nu een wasje draai dankbaar dat, dat weer in een normale machine kan 😉

Eén luxe kon ik niet opgeven en dat was haken en hobby’en 😁. Ookal was er dan geen ruimte voor mega wolvoorraden of mijn naai- en boruurmachines, gehaakt werd er!

Er moest veel aan deze kamer gebeuren om hem zo te krijgen. En toen het eenmaal af was, ben ik nog vijf dagen bezig geweest om (met tranen van blijdschap in de ogen) mijn spulletjes uit te pakken en in te ruimen, wolletjes te voelen, knuffelen, sorteren. Feest der herkenning om alles weer uit dozen te halen. En man wat brengt zo’n kast met snoepjes toch een hoop inspiratie. En óf die (krea)kronkel dan weer op volle toeren gaat draaien!

Feit blijft: mijn gezin komt op één. Daarnaast werk ik en start binnenkort zelfs in een nieuwe functie. Keuvelen met de huisdieren en in en om het huis vind ik heerlijk, maar in die overige uurtjes nestel ik mij het liefst in mijn stoel bij de haard om mooie spulletjes te freubelen. Ik mocht al weer wat mooie kraampakketjes maken en op Insta, facebook en in de webshop ben ik ook lekker aan de gang.

Als je naar inspiratie of iets leuks op zoek bent, weet je me te vinden!

Rest mij alleen nog maar te zeggen:
Kijk om je heen en geniet! Er zit een schat aan geluk, zelfs in de kleinste dingen die je ziet.

-X- Cyn

Tijdens mijn oud of nieuw bericht, kwam ik er achter dat ik nooit eerder heb geblogd over Pica Pau. De schande!! Ik was echt verbaasd, want in mijn hoofd had ik hier al heel wat over aan jullie verteld… niets bleek minder waar. En nu ik vanochtend het laatste draadje afhechtte van alweer de 8e knuffel die ik uit dit boek heb gemaakt, vond ik het hoog tijd er nu toch echt eens een blogje aan te wagen. Dus hier is ie!

Pica Pau is een boek met 20 ontwerpen van Yan Schenkel. Ik heb het boek vorig jaar aangeschaft en toen was het nog niet in het Nederlands verkrijgbaar. Binnenkort ligt de vertaalde versie in de winkel. Als je de patronen ook wilt haken en je vind het lezen van Engelstalige patronen wat lastig, dan is de vertaalde versie een mooie uitkomst!

Zoals ik al aangaf heb ik inmiddels 8 knuffels uit dit boek gehaakt en ik ben al een eindje op weg met nummer 9, Rosa Cheetah. Zo leuk dat Yan alle knuffels een eigen naam heeft gegeven. Ik hou er van!

Sowieso hou ik van deze knuffeltjes. Hoewel ik het haken van een deken of sjaal ook heerlijk en vooral ontspannend vind, heb ik stiekem toch wel een zwak voor het maken van amigurimi’s. Het is zo betoverend als je draad ziet veranderen in lichaamsdeeltjes en wanneer je die samenvoegt er ook langzaam een karaktertje ontstaat. Langzaam ontstaat er een schattig of ondeugend wezentje en als ik er een weggeef of verkoop, moet ik stiekem altijd een beetje afscheid nemen.

Dit zijn de 8 vriendjes die ik tot nu toe uit dit boek heb gemaakt:

Van de eerste 2 die ik heb gemaakt, heb ik inmiddels al afscheid moeten nemen. Dat zijn Gertrude Dragon en Hans grizzly Bear.
Ik had het boek net binnen toen een vriendje van Brent bij ons logeerde op de camping. Hij zag het boek en was helemaal weg van Gertrude. Toen ik vroeg welke zijn zusje het leukste zou vinden, koos hij voor Hans.

Nu was het zo dat dit bewuste vriendje afgelopen zomer zou emigreren naar Yakarta.
Hoe leuk zou het zijn als Brent zijn beste vriend en zusje deze knuffel mee kon geven?
En dus duurde het niet lang voordat de eerste steken waren gezet.
Vanaf dat moment was ik verknocht aan de Pica Pau schatjes 🙂

Gertrude en Hans hebben de reis goed doorstaan en hebben het prima aan zo’n beetje de andere kant van de wereld. Fijn dat we tegenwoordig voorzien zijn van zoveel technische snufjes, want zo kan Brent nog steeds contact hebben met z’n beste vriend en heeft ie zelfs kunnen zien waar Gertrude en Hans nu wonen 😉

Een nieuwe liefde was geboren en dus volgde er als snel meer vriendjes.
Zijn ze niet ontzettend schattig?

Wat ik ook zo grappig vind aan deze beessies, is dat de meesten een of meerdere kledingstukken hebben die je aan en uit kunt doen. Bij Bonny Puffin haakte ik naast de muts die in het boek staat beschreven ook nog een sjaal.
Wel zo lekker met die kou dacht ik zo 🙂
En kijk dan eens naar Victor Frog.
Vind je zijn wit met rood gestipte boxershort niet geweldig!

Kortom, ik vind de patronen van Yan geweldig en stiekem hoop ik dat er snel nog een boek uitkomt met meer van deze vriendjes. Maar gelukkig staan er ook nog genoeg vriendjes in dit boek die ik uit kan proberen, dus voorlopig ben ik nog wel even zoet.

Zoals aangegeven is de Nederlandse versie van dit boek in aantocht en kun je dus zelf ook aan de m(h)aak. Haak je zelf niet, maar hebben ze ook jouw hart veroverd? Een aantal van deze vriendjes staan in mijn webshop en op bestelling maken kan ook.

Maar houd er dus rekening mee dat ik altijd even tijd nodig heb om afscheid te nemen 😉
Voor nu staan alle vriendjes gezellig bij elkaar in mijn hobbyhoekje, samen met allerlei andere creaties 🙂

Tot de volgende blog!
-x- Cyn

Allereerst aan iedereen de beste wensen voor het nieuwe jaar. Dat 2019 maar een ontzettend gaaf en creatief jaar voor je mag worden. Hopelijk kan mijn site je ook dit jaar weer voldoende inspiratie geven om eens lekker aan het kreakronkelen te gaan 😉

Best maf altijd die jaarwisseling. Want ook al was vorig jaar nog maar een paar uur gelee, toch beelden we ons in dat we een volkomen nieuwe start gaan maken. Hebben plannen hoe we het dit jaar ‘beter’ gaan doen, gezonder gaan leven, dingen anders willen aanpakken. Een nieuwe start met nieuwe kansen.

Tis natuurlijk helemaal niet zou gek, want zeg nou zelf… tis toch heerlijk om zo af en toe gewoon eens lekker opnieuw of aan iets nieuws te beginnen?

De start van een nieuw jaar is als een blanco doek voor een schilder, een leeg vel papier voor een tekenaar, een onbewerkt stuk hout voor een houtbewerker…

Als een nieuwe bol wol, gehuld in wikkel voor een haakster 🙂

Jep… en hoewel met de komst van het nieuwe jaar ook míjn handen jeuken om nieuwe projecten te omarmen, mijn lades met wol te plunderen voor nieuwe creaties, heb ik er toch voor gekozen (ahum… inderdaad alwéér!) om eerst wat oude projecten af te ronden. En als je het goed bekijkt zijn het geen ‘oude’ projecten. Het zijn projecten op weg naar het worden van iets nieuws!

Ik geef toe, de verleiding is groot en met het maken van dit bericht weet ik eigenlijk al zeker dat ik het echt niet lang vol ga houden om niet een nieuw bolletje uit de la te vissen. Maar ik moet toegeven dat het me vaak genoeg overkomt dat een project wat ik om welke reden dan ook heb weggelegd, mijn bloed weer sneller gaat stromen als ik het terugvind onderin een mand of achter in een kast. Verrek! Waarom heb ik dat ook alweer niet af gemaakt?! Tis notabene bijna af!

Dus met het einde van het jaar in zicht en de afgemaakte home-sweet-home deken op schoot, nam ik dit wijze besluit en selecteerde een aantal ‘oude’ projecten om af te gaan ronden.

Zo gebeurde het dat al op 31 december het eerste project in de maak werd afgerond. Het was Harry Wolf uit het boek PicaPau (en nu wil ik jullie verwijzen naar een eerdere blog, want ik dacht jullie hier al eens uitgebreid over te hebben verteld; niet dus! Houden jullie van me tegoed ;)). Op 2 januari kon ik daar Robin Unicorn aan toevoegen. Zijn het geen dotjes geworden?

Ik ben echt gek op de karaktertjes uit dit boek en inmiddels heb ik er flink wat gehaakt. Een aantal vinden jullie al terug in de webshop.

Ik vind het fijn om af te kunnen wisselen tussen projecten. Een deken waar ik lang aan moet werken om hem af te hebben, een tomeloos project waarbij ik niet te veel hoef te tellen of te denken en een amigurumi liggen altijd wel op de stapel. Als tomeloos project heb ik de ripple baby deken in groen en paars tinten uitgekozen. Deze mocht afgelopen week al mee in de auto. Een dagje Texel was de bestemming en dan is zo’n tomeloos project de ideale afleiding om de reis voor je gevoel wat sneller te laten gaan.

De nostalgia is het langdurige project wat ik van zolder heb gehaald en wat de plaats in heeft genomen van de home-sweet-home deken. Nu prijken de roze en rode tinten in de mand waarin eerder nog de paarse tinten van de h-s-h bezit van hadden genomen.

Ik heb jullie op mijn FB-pagina beloofd om nog een keer goede foto’s van het eindresultaat te laten zijn. See for yourself! Ik ben supertrots op het eindresultaat 🙂

En dan nog die amigurumi waar ik het over had… tja… die heb ik dus net af: Harry en Robin! Hmmmm… Cyn… ben je nu toch al naar een excuus aan het zoeken om weer met een ‘nieuw’ project te beginnen?! We gaan het meemaken. Ik maak me er niet te druk om want ik weet inmiddels dat zelfs de oude projecten meestal een nieuwe kans krijgen en uiteindelijk ook worden afgerond.
Eind goed, al goed.
Of moet ik zeggen: op naar een nieuw begin 🙂

-x- Cynthia

Afgelopen vrijdag, op 23 november vierde ik mijn 35e verjaardag. En het was dubbel feest.  Want het is al weer 4 jaar geleden dat kreakronkels.nl op mijn 31e verjaardag live ging. Jahoe!!!!!

Ter ere van de 4e verjaardag van kreakronkels.nl, organiseer ik een leuke give-a-way met gave prijzen (al zeg ik het zelf ;))

Wat kun je winnen?

3e prijs

Een leuke mandala/doily speciaal voor jou gehaakt in kleuren naar eigen keuze.

2e prijs

Een berenvriendje!
Je kunt kiezen uit een de berenvriendjes die momenteel in mijn webshop op voorraad zijn.

1e prijs

Gratis deelname aan de basis/beginners workshop haken, op zaterdag 16 februari 2019.

Hoe doe je mee?

Om mee te doen aan de give-a-way ga je naar mijn Facebook pagina. ‘Like’ de pagina en deel het bericht waarin de give-a-way actie wordt beschreven en je doet automatisch mee aan. Meedoen kan tot en met 14 december. Na 14 december worden de prijswinnaars op mijn website en facebookpagina bekend gemaakt.

Iedereen die mijn Facebook pagina al geliked heeft, hoeft alleen nog maar het bericht te delen en maakt dan eveneens kans op een van de prijzen.

Let op:
1 prijswinnaar per prijs & maximaal 1 prijs per persoon

Je weet dus wat je te doen staat 😉

Het was een hele toer, dit prachtige muizenstel. Diep respect voor Antoinette, die de patronen voor deze schatjes heeft geschreven. Ik was ze al eens eerder tegengekomen op het www, maar had me er nog niet eerder toe laten verleiden dit stelletje te haken.
Totdat ik vorig jaar het verzoek kreeg om ze voor iemand te maken.
Als iemand me zoiets vraagt is mijn eerste reactie nog altijd: wat een eer!

Ik ben me gaan verdiepen in dit stelletje en hun prachtige patronen en kwam er al snel achter dat de patronen niet zomaar meer te verkrijgen zijn. Op de website van de maakster van de patronen (inmiddels is de site uit de lucht) las ik terug dat zij de patronen (kosteloos) beschikbaar stelde, maar dat deze vervolgens door iemand anders zijn gebruikt om een boek van uit te geven.

Ik wil hier verder niet over oordelen, want ik ken de details niet. Maar vind het eeuwig zonde dat hierdoor de patronen niet meer te verkrijgen zijn en deze mooie muisjes niet meer door menig haakhand in elkaar kunnen worden gehaakt.

Gelukkig had mijn ‘opdrachtgeefster’ de patronen al jaren hiervoor weten te bemachtigen, het lukte haar alleen niet om ze zelf te maken. Vandaar haar vraag aan mij en natuurlijk kon ik het niet laten om in de haaknaald te klimmen.

Ik heb genoten van de patronen; het was overduidelijk dat ze met zorg en liefde zijn geschreven. Maar het was ook een worsteling. Het koste me maar liefst ruim een jaar om alles schatjes, inclusief kerstboom in elkaar te haken. Zoveel losse onderdeeltjes…pootjes, oortjes, voetjes, staartjes, jasjes… inie-minie oogjes die je vast moest prutsen in de kopjes. En dan alles in elkaar zetten… draadjes wegwerken.

Soms zat ik in een goede flow en had ik met een paar weken weer een heel stel ledemaatjes en onderdeeltjes klaar liggen om aan elkaar te bevestigen. Maar op andere moment was het werk met toch echt even iets te priegelig en stond het mandje met katoentjes en toebehoren een tijd lang roerloos in een hoekje.

Maar ongeveer een maand geleden was het zo ver en zette ik het laatste muisje in elkaar.

En dan staat er opeens een prachtig stel muizen op de kast, je aan te staren met hun kraaloogjes… tja… dan wordt het ook nog eens best een beetje moeilijk om afscheid van ze te nemen 😉

Maar ik weet dat ze goed terecht komen bij hun eigenaresse. En dus werden ze al snel opgehaald om te verhuizen naar hun nieuwe adres. Bedankt voor deze prachtige ervaring en om een tijdje door te hebben mogen brengen met deze vriendjes. Wie weet ga ik het stel ooit nog eens haken voor mezelf 🙂

-x- Cyn

Zin in een avondje (leren) haken?

Kijk vlug op de workshop pagina om te zien hoeveel plaatsen er nog beschikbaar zijn voor de workshops op vrijdag 2 en 9 november.

Tjonge jonge… met zo’n zonnetje voelt het alsof we nog midden in de zomervakantie zitten. Maar niets is minder waar. Het is al weer halverwege oktober!

Wat is de tijd voorbij gevlogen. Veel dingen gebeurd. Heerlijke vakantie gehad, waarin ik me had voorgenomen 5 nieuwe berenvriendjes te haken en dat is nog gelukt ook.

En na de vakantie wilde ik de draad oppakken van een project waar ik al bijna een jaar mee bezig was… maar heb er tot nog toe nog nooit over geblogd. En toen gebeurde het. Die ver-schrik-ke-lij-ke haak dip! Het zat er niet in, het kwam er niet uit.
Of het nou kwam, doordat we na de vakantie weer een ritme moesten vinden?
Ik rete druk was met mijn werk? De niet te weerstane drang om te willen verhuizen?
Misschien was het juist dat alles bij elkaar wat er voor zorgde dat ik gewoon even de draad niet kon oppakken.

Maar je leest het al… ‘was’ en ‘kon’… Inmiddels zijn haaknaald ‘et moi’ weer dikke vrienden 😄. Project na project vliegt door mijn handen. Het project waar ik het zojuist over had… Tja, ik ben er ruim een jaar mee bezig geweest, dus daar wil ik echt een aparte blog aan wijden. Maar beloof jullie daar in mijn eerstvolgende blog uitgebreid over te vertellen. Klein tipje van de sluier… het heeft iets te maken met muizen en kerst 😉

Mijn hobbyhoekje is flink aangepast. Want tja… die verhuisplannen hebben we nu eenmaal. En dus moet rommel ruimte maken voor rust. Ik heb nog steeds een heerlijk hoekje in huis. En doordat veel  in is gepakt, mis ik wel een heleboel spulletjes, maar heb ik ook weer overzicht en rust in mijn hoofd. Rust om eens wat mooie, langlopende projecten af te gaan ronden. Kijk eens hoe mijn hoekje er nu uitziet:

Is het niet geweldig? Ik ben er echt superblij mee. Nu maar hopen dat ik het voorlopig zo netjes kan houden en me echt ga storten op die langlopende, onafgemaakte projecten.

Ik heb in ieder geval een doorstart gemaakt met de ‘home – sweet – home’ blanket. Weten jullie nog dat ik in een eerdere blog vertelde dat een kleurtje uit die deken niet meer te bestellen was? Als je het nog eens terug wilt lezen kijk dan hier.

Gut wat heb ik daar van gebaald zeg! Gelukkig kwam ik een paar weken gelee tot de ontdekking dat de benodigde kleurtjes weer op voorraad waren. En dus volgde er een bestelling en kan er nu weer verder gehaakt worden. Wat is dit toch een heerlijke deken om ‘s avonds op de bank aan te werken. En op de camping! We hadden dit jaar een seizoensplaats en dus hebben we veel tijd doorgebracht in onze caravan of ‘ons tweede huisje’ zoals we het zelf noemden. Menig uurtje weggehakt onder de luifel. Eind van deze maand moeten we helaas de caravan weer inpakken, want dan zit het seizoen erop. Maar de uurtjes die we er nog doorbrengen gaat deze deken mee en dat heeft me al heel wat toertjes opgeleverd. Zie hier de vorderingen tot nu toe:

Alle pijlen zijn nu op deze deken gericht… oh ja… en op nog een andere opdracht die ik heb gekregen (errug grappig overigens.
Ga ik ook nog zeker over bloggen als deze klaar is)…
En nog wat sjaals en mutsen die ik de kinders heb beloofd.
De winter is immers in aantocht en aangezien ik toch de wolletjes moest bestellen voor de ‘home-sweet-home’ blanket, kon ik het niet laten om een paar andere, nieuwe wolletjes mee te bestellen.
Weer genoeg te doen dus 🙂

-x- Cyn

Afgelopen vrijdag was het dan zo ver. Na weken van voorbereiding was ik om 18.45u helemaal klaar om de dames te ontvangen.
Zoals jullie op mijn blog en facebookpagina hebben kunnen lezen, waren er binnen no-time genoeg aanmeldingen om de workshop te vullen.
Met 5 dames was er voldoende ruimte om iedereen individueel
uitleg te geven indien nodig.

Ik ga niet een heel verhaal op hangen over hoe de avond is verlopen. Wil je dat ervaren, dan kan ik je alleen maar raden om ook eens aan te schuiven 😁

Wat ik wel kan zeggen is dat de reacties meer dan lovend waren. In de feedback heeft iedereen het cijfer 8 of hoger gegeven en daar ben ik meer dan trots op. De zaterdag heb ik nog nagoten van de gezellige avond. Voor mij was dit een jarenlang gekoesterde wens die in vervulling ging. Ik had niet durven hopen dat het zo goed zou uitpakken.

Er werd gehaakt, het een en andere uitgelegd, gehaakt, gezellig gekletst, gehaakt, wat gegeten en gedronken en…. je raadt het al: gehaakt!
Het weer deed ook een aardige duit in het zakje. We konden heerlijk in onze tuin op het gezellig aangeklede (al zeg ik het zelf 😉) terras zitten.

Twijfel je of het iets voor jou kan zijn? Ik zou zeggen, bij twijfel ben je voldoende nieuwsgierig om het te willen proberen. Afgelopen vrijdag waren er dames met diezelfde twijfel. En leek het in het begin nog te frustreren dat het draadje niet helemaal deed wat zij wilden, tegen het einde van de avond waren er flink wat steken gezet en kreeg ik zelfs terug dat het uiteindelijk ontspannend was.

In de goody bag zaten voldoende spulletjes om thuis de draad weer op te pakken. Stiekem hoop ik dat ze daardoor de verleiding niet kunnen weerstaan en thuis verder proberen. Van de eerste deelneemster heb ik daar zelfs al bewijs van 😄.

Na zo’n geslaagde testersworkshop kan een vervolg natuurlijk niet uitblijven 😁.
Na de zomervakantie zal ik daarom opnieuw een beginnersworkshop organiseren.
De datum hiervan zien jullie binnenkort terug op mijn website en facebookpagina.
Maar er komt meer! Ik werk op dit moment ook aan een workshop voor de wat meer gevorderde haakster, die in is voor een uitdaging. Daarnaast wil ik ook de mogelijkheid bieden om op verzoek op locatie een workshop te geven.
Deze plannen zijn nu nog concept en werk ik de komende tijd uit.
Houd mij site dus maar goed in de gaten!

Als je nu al vragen hebt, of je hebt zelf een idee voor een workshop die je door mij zou willen laten organiseren dan mag je me gerust mailen.
Ik kijk graag samen met je naar de mogelijkheden.

Tot snel! -x-

Voordat ik het vergeet… Binnenkort op vakantie?
Ik wens je een hele goed reis, veel plezier en mocht je een bolletje wol tegenkomen… denk dan even aan mij 😜