Tjonge jonge… met zo’n zonnetje voelt het alsof we nog midden in de zomervakantie zitten. Maar niets is minder waar. Het is al weer halverwege oktober!

Wat is de tijd voorbij gevlogen. Veel dingen gebeurd. Heerlijke vakantie gehad, waarin ik me had voorgenomen 5 nieuwe berenvriendjes te haken en dat is nog gelukt ook.

En na de vakantie wilde ik de draad oppakken van een project waar ik al bijna een jaar mee bezig was… maar heb er tot nog toe nog nooit over geblogd. En toen gebeurde het. Die ver-schrik-ke-lij-ke haak dip! Het zat er niet in, het kwam er niet uit.
Of het nou kwam, doordat we na de vakantie weer een ritme moesten vinden?
Ik rete druk was met mijn werk? De niet te weerstane drang om te willen verhuizen?
Misschien was het juist dat alles bij elkaar wat er voor zorgde dat ik gewoon even de draad niet kon oppakken.

Maar je leest het al… ‘was’ en ‘kon’… Inmiddels zijn haaknaald ‘et moi’ weer dikke vrienden 😄. Project na project vliegt door mijn handen. Het project waar ik het zojuist over had… Tja, ik ben er ruim een jaar mee bezig geweest, dus daar wil ik echt een aparte blog aan wijden. Maar beloof jullie daar in mijn eerstvolgende blog uitgebreid over te vertellen. Klein tipje van de sluier… het heeft iets te maken met muizen en kerst 😉

Mijn hobbyhoekje is flink aangepast. Want tja… die verhuisplannen hebben we nu eenmaal. En dus moet rommel ruimte maken voor rust. Ik heb nog steeds een heerlijk hoekje in huis. En doordat veel  in is gepakt, mis ik wel een heleboel spulletjes, maar heb ik ook weer overzicht en rust in mijn hoofd. Rust om eens wat mooie, langlopende projecten af te gaan ronden. Kijk eens hoe mijn hoekje er nu uitziet:

Is het niet geweldig? Ik ben er echt superblij mee. Nu maar hopen dat ik het voorlopig zo netjes kan houden en me echt ga storten op die langlopende, onafgemaakte projecten.

Ik heb in ieder geval een doorstart gemaakt met de ‘home – sweet – home’ blanket. Weten jullie nog dat ik in een eerdere blog vertelde dat een kleurtje uit die deken niet meer te bestellen was? Als je het nog eens terug wilt lezen kijk dan hier.

Gut wat heb ik daar van gebaald zeg! Gelukkig kwam ik een paar weken gelee tot de ontdekking dat de benodigde kleurtjes weer op voorraad waren. En dus volgde er een bestelling en kan er nu weer verder gehaakt worden. Wat is dit toch een heerlijke deken om ’s avonds op de bank aan te werken. En op de camping! We hadden dit jaar een seizoensplaats en dus hebben we veel tijd doorgebracht in onze caravan of ‘ons tweede huisje’ zoals we het zelf noemden. Menig uurtje weggehakt onder de luifel. Eind van deze maand moeten we helaas de caravan weer inpakken, want dan zit het seizoen erop. Maar de uurtjes die we er nog doorbrengen gaat deze deken mee en dat heeft me al heel wat toertjes opgeleverd. Zie hier de vorderingen tot nu toe:

Alle pijlen zijn nu op deze deken gericht… oh ja… en op nog een andere opdracht die ik heb gekregen (errug grappig overigens.
Ga ik ook nog zeker over bloggen als deze klaar is)…
En nog wat sjaals en mutsen die ik de kinders heb beloofd.
De winter is immers in aantocht en aangezien ik toch de wolletjes moest bestellen voor de ‘home-sweet-home’ blanket, kon ik het niet laten om een paar andere, nieuwe wolletjes mee te bestellen.
Weer genoeg te doen dus 🙂

-x- Cyn

Afgelopen vrijdag was het dan zo ver. Na weken van voorbereiding was ik om 18.45u helemaal klaar om de dames te ontvangen.
Zoals jullie op mijn blog en facebookpagina hebben kunnen lezen, waren er binnen no-time genoeg aanmeldingen om de workshop te vullen.
Met 5 dames was er voldoende ruimte om iedereen individueel
uitleg te geven indien nodig.

Ik ga niet een heel verhaal op hangen over hoe de avond is verlopen. Wil je dat ervaren, dan kan ik je alleen maar raden om ook eens aan te schuiven 😁

Wat ik wel kan zeggen is dat de reacties meer dan lovend waren. In de feedback heeft iedereen het cijfer 8 of hoger gegeven en daar ben ik meer dan trots op. De zaterdag heb ik nog nagoten van de gezellige avond. Voor mij was dit een jarenlang gekoesterde wens die in vervulling ging. Ik had niet durven hopen dat het zo goed zou uitpakken.

Er werd gehaakt, het een en andere uitgelegd, gehaakt, gezellig gekletst, gehaakt, wat gegeten en gedronken en…. je raadt het al: gehaakt!
Het weer deed ook een aardige duit in het zakje. We konden heerlijk in onze tuin op het gezellig aangeklede (al zeg ik het zelf 😉) terras zitten.

Twijfel je of het iets voor jou kan zijn? Ik zou zeggen, bij twijfel ben je voldoende nieuwsgierig om het te willen proberen. Afgelopen vrijdag waren er dames met diezelfde twijfel. En leek het in het begin nog te frustreren dat het draadje niet helemaal deed wat zij wilden, tegen het einde van de avond waren er flink wat steken gezet en kreeg ik zelfs terug dat het uiteindelijk ontspannend was.

In de goody bag zaten voldoende spulletjes om thuis de draad weer op te pakken. Stiekem hoop ik dat ze daardoor de verleiding niet kunnen weerstaan en thuis verder proberen. Van de eerste deelneemster heb ik daar zelfs al bewijs van 😄.

Na zo’n geslaagde testersworkshop kan een vervolg natuurlijk niet uitblijven 😁.
Na de zomervakantie zal ik daarom opnieuw een beginnersworkshop organiseren.
De datum hiervan zien jullie binnenkort terug op mijn website en facebookpagina.
Maar er komt meer! Ik werk op dit moment ook aan een workshop voor de wat meer gevorderde haakster, die in is voor een uitdaging. Daarnaast wil ik ook de mogelijkheid bieden om op verzoek op locatie een workshop te geven.
Deze plannen zijn nu nog concept en werk ik de komende tijd uit.
Houd mij site dus maar goed in de gaten!

Als je nu al vragen hebt, of je hebt zelf een idee voor een workshop die je door mij zou willen laten organiseren dan mag je me gerust mailen.
Ik kijk graag samen met je naar de mogelijkheden.

Tot snel! -x-

Voordat ik het vergeet… Binnenkort op vakantie?
Ik wens je een hele goed reis, veel plezier en mocht je een bolletje wol tegenkomen… denk dan even aan mij 😜

*** Let op! De workshop op 29 juni is vol. Aanmelden is niet meer mogelijk. Houd mijn website en facebookpagina in de gaten voor nieuwe data. ***

Jullie lezen het goed. Ik ben op zoek naar test-haak(st)-ers voor mijn eigen Workshop haken. Al heel lang heb ik de wens om haakworkshops te geven. En nu ben ik eindelijk zo ver dat ik de sprong in het diepe durf te maken. Dus….

Altijd jezelf al afgevraagd of haken iets voor jou is?

Nu kun je er achter komen! Meld je aan voor mijn speciale eerste editie…

Datum – tijd:

Vrijdag 29 juni – vanaf 19.00u

*** Volgeboekt! Aanmelden is niet meer mogelijk ***

Wat ga je doen?

In zo’n 3 uur ga ik je wegwijs maken in de basics van het haken. Basis steken, grip, termen, naalden, garen… Alles komt aan bod. Natuurlijk ga je zelf aan de slag en schiet ik te hulp waar nodig. Kopje koffie, thee, wat lekkers en ongetwijfeld ook nog gezellig kletsen tussen al het geconcentreerde werk door 🙂 

Aan het einde van de rit ga je naar huis met je eigen creatie, een goody bag gevuld met spulletjes waarmee je de draad thuis zo weer verder op kunt pakken, een gezellige avond achter de rug en wie weet ook een leuke nieuwe hobby erbij.

Wat is er zo speciaal aan deze speciale editie?

Aan het eind van de workshop vraag ik om jullie feedback. Tips, aandachtspunten, alles mag gezegd. Ik zal jullie feedback meenemen om de workshop bij te schaven en zo optimaal en geslaagd mogelijk te maken voor de volgende groepen. Ik waardeer jullie mening en zaal daarom deze speciale editie aanbieden tegen een gereduceerd tarief.

Prijs: € 25,-

Aantal deelnemers: minimaal 2, maximaal 5 personen (bij minder dan twee aanmeldingen gaat de workshop helaas niet door).

Hoe meld ik me aan?

Je kunt je aanmelden door het contactformulier in te vullen, of een e-mail te sturen naar: info@kreakronkels.nl. Zodra ik je mail heb ontvangen, neem ik contact met je op over onder andere de betaling en of de workshop wel/niet doorgaat, bijvoorbeeld door te weinig aanmeldingen. Mocht je nog meer informatie willen, dan kun je natuurlijk ook vrijblijvend contact met me opnemen via het bovengenoemde mailadres of contactformulier.

Hoop jullie aanmelding snel te zien 😉

Wat een ramp! Ben ik zo lekker op dreef met mijn ‘Home-Sweet-Home’ deken van ‘Lossen en vasten’, zijn de twee belangrijkste kleurtje garen op 🙁

Dan zou je zeggen, koop wat nieuw. Maar laat het nu het geval zijn dat ik voor dit project in mijn IceYarn voorraad ben gedoken en ik dus niet zomaar ven naar de winkel op de hoek kan lopen om wat bolletjes bij te halen. Ok, ok… dat zou een goed argument kunnen zijn om weer eens een mega bestelling te doen bij mijn vrienden in Turkije, ware het niet dat het paarse kleurtje (rosé pink is de officiële naam) nu niet op voorraad is… en voorlopig ook niet komt (kwam ik achter, nadat ik een bericht had gestuurd om navraag te doen). Wat een ramp!! Ik wil zo graag verder haken, vind het zo’n heerlijk project en nu kan het niet!

Dus daar ligt de deken … roerloos in z’n tas met overig wolletjes, gaapt hij me aan vanuit een hoekje in de woonkamer, smekend om afgemaakt te worden.

Er zit niets anders op… ik moet een ’troost’ haakproject inlassen. Gelukkig heb ik nog genoeg projecten op mijn wensenlijstje staan. Dus ik hoef niet lang te zoeken. Het wordt… de Nostalgia Crochet Along. Wat een ontzettend mooie deken. Prachtig in alleen wit of ecru. Ik hou ervan! Maar ja… toeval of niet… zal je net zien dat in iedere winkel het garen wat ervoor gebruikt wordt is uitverkocht! Hoe verzin je het.

Bron: Haakplein.com

Dag! Je denkt toch niet dat ik zomaar bij de pakken neer ga zitten? Ik heb een voorraad met zeker wel meer dan 1000 wolletjes! En je kan mij niet vertellen dat daar niets tussen zit. Ok… ik heb niet zoveel wit of ecru. En als ik hem nog eens in het wit of ecru wil maken, dan wil ik dat echt eens doen met het garen wat voor de CAL is gebruikt.
Maar ik heb onlangs een nieuwe serie met katoentjes besteld in allerlei kleurtjes. Vier bolletjes per kleur en extra wit, en grijs, dus daar moet het wel mee lukken! Het mandje met de kleurtjes die ik wil gaan gebruiken is al snel samengesteld. Wel een beetje buiten mijn comfortzone, want ik maak niet zo veel gebruik van rood. Dit keer is rood juist ‘de rode draad’ in mijn deken.

Ik heb inmiddels 1 baan met 8 patronen gemaakt. De complete deken bestaat uit 9 patronen, waarvan er steeds 8 afgewisseld per baan terug komen. De banen verbind je aan elkaar met een tussenstuk. Je hebt de keuze uit twee tussenstukken. Het eerste tussenstuk bungelt nu aan mijn haaknaald. Ik heb gekozen voor het tussenstuk van de witte deken.

Het is een heerlijk project. Wel goed tellen en opletten waar je bent. Een dingetje… Wanneer je zelf ook met meerdere kleuren wilt werken, raad ik aan om de blokken die je haakt aan de linker en rechterzijde af te werken met een rij vasten. Je moet namelijk 55 vasten verdelen over de zijkant van ieder blok. Als je dit direct met een andere kleur doet, vind ik persoonlijk dat dit er minder mooi uit zien, dan wanneer je eerst een rij lossen in dezelfde kleur van het blok toevoegt. Dit heb ik ervaren met de retro baby deken.

Ik zal je wat foto’s laten zien van mijn eigen deken in wording.

Wordt jij er ook niet vrolijk van? Heerlijk toch al die rozige, rode en oranje, zomerse kleurtjes? En het haakt zo heerlijk. Ik ben er helemaal weg van.

Het maakt niet dat ik mijn ‘Home-Sweet-Home’ deken vergeten ben. Ik hou de webshop scherp in de gaten om te zien of mijn kleurtjes toch weer op voorraad komen. Maar ik hoef ondertussen niet bang te zijn om me te vervelen 😉

Mocht je jeukende handen hebben gekregen van dit project, dan raad ik je aan om eens te kijken op de facebookpagina waar je alles kunt vinden over deze CAL.

En kan je niet meer wachten om aan de slag te gaan, dan kun je de patronen vinden op de website van Haakplein.com.

Kennen jullie de patronen van Lydia Tresselt? Haar naam zegt je misschien niets. Maar als ik het over lalylala heb, dan gaat er ongetwijfeld bij de meeste haaksters die bekend zijn met het haken van amigurumi patronen wel een belletje rinkelen.
Als je op slag verliefd wilt worden, moet je maar eens kijken op de website lalylala.com.

Heb je alle die karaktertjes gezien? En vind je ze niet geweldig? Je zult begrijpen dat ik als haakfanaat al vrij vlot overstag was en wist dat ik ook zo’n lalylala moest haken. Het duurde wel even voordat ik overging tot de aankoop van een patroon. Ik wist gewoon van narigheid niet welke ik moest kiezen. Ze zijn allemaal té tof als je het mij vraagt. Uiteindelijk ben ik gezwicht voor Kira Kangeroo, Lupo Lamb en Sepp Seahorse. Oh ja, en ik kocht ook nog de patronen het setje 4 seasons – summer. Haha :), inderdaad… ik kon echt niet kiezen.

Naald en draad waren zo gepakt. Kira staat al een paar maanden met haar kleintje in de buidel te stralen in mijn haakhoekje in de woonkamer. Alleen het bloggen liet lange tijd op zich wachten. Maar hier is ze dan.

Ik haakte Kira met Phildar coton 3 op haaknaald 2,5. En voor de sjaal kon ik ook weer eens mijn brei ‘skills’ in praktijk brengen. Ja, ja… ik kan ook breien… ahum… Recht en averechts, maar meer moet je me ook niet vragen :). Gelukkig ging het me toch best aardig af en binnen mum van tijd stond Kira hier dus te stralen. Oortjes niet meegeteld, werd ze uiteindelijk zo’n 33,5 cm lang. Werkelijk, naast Miss Kitty the Cat (volgens mij heb nog nooit over haar geblogd, slechts een facebookberichtje op mijn pagina geschreven) vind ik dit toch wel de mooiste amigurumi die ik tot nog toe heb gemaakt.

Op de site van Lydia, vond ik ook nog een gratis ‘mod’ van Rita Rabbit. Om Rita te maken, gebruik je de basis van een willekeurig patroon (in mijn geval dus die van Kira) en vervolgens met de instructies uit de ‘mod’ doe je aanpassingen, waardoor Rita ontstaat.
Toen ik haar zag met die prachtige roos op haar buik was het liefde op het eerste gezicht. Omdat borduren ook altijd een passie van is geweest, maar ik daar nu niet meer zo veel mee doe, leek het me de uitgelezen kans om ook deze draad weer es op te pakken. Het resultaat mag er zijn al zeg ik het zelf.

Ik wilde uitproberen wat het resultaat zou als ik Rita niet met een ander garen zou maken. In dit geval Alara van Yarn-Paradise. Zoals jullie weten heb ik dit garen ook gebruikt voor de ‘last dance by the sea’ deken (kijk hier voor mijn blog hierover) en ben ik er sinds dat moment dol op.
Ik haakte Rita op haaknaald nr. 3 en ze werd uiteindelijk zo’n 40 cm lang. Vervolgens borduurde ik met zelf uitgekozen kleuren borduurgaren de roos op haar buik.

Een ontzettend leuk werkje, maar wel even goed kijken. Het is even wat anders dan borduren op doek met allemaal recht toe, recht aan vierkantjes. Door de meerderingen en minderingen in het haakpatroon moet je het borduurpatroon af en toe iets naar je hand zetten.

Net als bij Kira ben ik ook ontzettend blij met het eindresultaat van Rita. Ze hebben allebei hun eigen karakter, zoals je kunt lezen op lalylala.com. Maar ook het garen draagt bij aan de persoonlijkheid die ze hebben gekregen.

En nu is het slechts nog kiezen wie ik als volgende ga haken. Wordt het Sepp of toch Lupo? Zeg eens… waar gaat jou voorkeur naar uit?

-x-

en tot snel maar waar!

(Ook een lalylala patroon kopen? In de etsy webshop van Lydia staan ze allemaal.
En op (onder andere) bol.com koop je het boek ‘Beetles Bugs and Butterflies‘ wat onlangs is uitgekomen (let op! Het boek is er nu alleen nog in het Engels.))

Wat is het al weer lang geleden en wat schaam ik me diep. Al maanden schreeuw ik tegen mezelf dat ik een nieuwe blog moet schrijven, maar iedere keer opnieuw stel ik het uit. Met het gevolg dat de drempel alsmaar hoger en hoger wordt.

Tja… het is niet anders. Life is all about priorities. En hoe graag ik het ook anders zou zien, bloggen staat helaas op een wat lagere plek dan m’n gezin, werk en haken 🙂

Dus wederom driedubbeldikke excuses, maar vanaf nu laat ik het hier ook bij. Ik ga me niet meer schamen als ik het bloggen een tijdje laat. Het is wat het is. En er zijn genoeg andere dingen om me druk om te maken.

Maar nu wil ik vooral mijn enthousiasme met jullie delen. Want wat heb ik een heerlijke ochtend achter de rug. Gezien de titel hebben jullie vast al kunnen raden waar dit enthousiasme vandaan komt; ik heb vanochtend heerlijk mijn hart op kunnen halen op de handwerkbeurs in Zwolle! Wat was dat fijn zeg. Al jaren neem ik mezelf voor hier een keer naartoe te gaan. Maar op de een of andere manier kwam ik er tot nog toe altijd achteraf pas achter dat ie weer was geweest of viel het ongelukkig en kon ik er niet naartoe.

Dit jaar verliep dat gelukkig anders. Zoals jullie allemaal al vaak genoeg in m’n blogs hebben kunnen lezen, ben ik een trouwe lezer van de blog van Tertia Mulder (http://terraysleven.blogspot.nl). Een tijdje terug blogde Tertia over haar aanwezigheid op de beurs bij de stand van ‘huisje van katoen’ (https://www.huisjevankatoen.nl). En toen dacht ik: Bingo! Dit keer houdt niets of niemand me tegen. Ik moet en zal naar de beurs. En dus boekte ik een vrije vrijdag in mijn werkagenda. Dik verdiend, al zeg ik het zelf, na een paar weken flink buffelen en overuren voor een aantal projecten op werk. Gelukkig stemde manlief, mijn steun en toeverlaat, hier helemaal mee in en paste zelfs zijn eigen schema aan, zodat hij mij samen met Fedde kon vergezellen naar en op de beurs. Wat ben ik toch trots dat ik zo’n geweldige man heb die altijd achter me staat als het gaat om mijn hobby… cq verslaving 🙂

Maar nu even over de beurs. Ik wist dus dat Tertia er zou zijn en had me natuurlijk voorgenomen even langs de stand te gaan van ‘huisje van katoen’. Maar eigenlijk had ik er verder niet bij stilgestaan dat er nog veel meer ‘idolen’ op de beurs aanwezig zouden zijn. En ik had al helemaal niet verwacht dat ik er ook nog eens ‘gewoon’ gezellig mee zou kunnen kletsen! Hoe gaaf is dat?! Haha, ik hoor je denken: Nou… wat is daar nu zo bijzonder aan? Ik zal het proberen uit te leggen. Stel jezelf eens voor, die ene, bijzondere BN’er, vlogger, artiest of wie dan ook, die je al tijden volgt. Het gevoel hebt dat je hem/haar al jaren kent. En dat je hem of haar dan ergens tegenkomt en er ‘gewoon, even’ een praatje mee maakt. Samen van gedachten wisselt over jullie gedeelde passie. Kun je, je dat een beetje voorstellen? Hoe dat zou voelen? En doe dat gevoel dan eens X 3… Want jawel, vandaag maakte ik niet een praatje met één, maar met wel drie personen die ik ontzettend bewonder om wat zij doen op haakgebied. Ik zal jullie meenemen over de beurs en vertellen wie en tegenkwam en waarover ik ze sprak… zo leuk!!

Ik was nog niet binnen of ik had al een dikke grijns op m’n kop. Wat een fijn sfeertje, heerlijke kleurtjes, stofjes, vilt, kraaltjes en… garen… wol… bergen wol! Wauwie!! Dit is hét walhalla voor mijn kronkel. Slingerend tussen de kraampjes kwam ik bij de stand van YLA (https://www.ylalifestyle.nl). Dit is de winkel waar Edwin mijn moederdagcadeau van 2016 bestelde. Kennen jullie em nog? De ‘Persian Tiles deken’, waar ik al eerder over blogde (klik hier als je meer wilt lezen). Ik heb mijn versie helaas nog niet af, maar bij de stand hing de afgemaakte deken in dezelfde kleurvariant waarin ik hem in aan het haken ben. Die moest ik dus even aan Edwin laten zien en vervolgens heb ik even gezellig staan kletsen met een van de medewerkers uit de winkel (in mijn enthousiasme ben ik haar naam al weer vergeten, maar ik meen dat het Ilse was). De toon was meteen gezet. Ik werd nog vrolijker dan ik al was en na wat prachtige dekens te hebben bewonderd en wat wolletjes te hebben bekeken en gevoeld, zetten we de tocht tussen de kraampjes voort.

Voor de geïnteresseerden… mijn Persian Tiles deken is nog niet af, maar zeker niet vergeten! Afgelopen herfstvakantie ging hij nog mee naar de camping om de uurtjes dat Fedde lag te slapen en Linde en Brent in de speeltuin waren aan te slijten. Blijft een herlijk project, zolang je je maar kan concentreren met al die kleur- en naaldwijzigingen 🙂

Ik keek mijn ogen uit. Zoveel nieuwe spulletjes en hobby-technieken doen mijn kreakronkelhart sneller kloppen. En ookal is de verleiding groot, voor nu besluit toch echt om niet weer voor een nieuwe hobby te vallen.

En prompt sta ik voor stand nummer 245, het ‘huisje van katoen’, oog-in-oog met Yvonne en Tertia. Das dan eigenlijk best gek. Dan sta je tegenover iemand die je voor je gevoel al jaren kent en zij heeft geen idee wie jij bent 🙂

We kletsen even wat, ik vertel over hoe ik haar blog altijd open heb staan in een tabblad op de Ipad en hoe leuk ik haar blog vind. Ze laat me het eindresultaat zien van het kussen wat ze heeft gemaakt met het Barbante katoen wat ze mocht uitproberen. Erg leuk en wat een bijzonder garen. Precies zoals Tertia het beschrijft in haar blog. Ik twijfelde, maar bleef sterk en besloot om het garen niet te kopen maar op mijn wensenlijstje te zetten. Door mijn hoofd spookte er namelijk al beelden van een PTT tas die ik al langere tijd wil maken en waar naar mijn idee dit garen zich ideaal voor leent. Maar ik was te zwak, en na nog geen tien passen van de stand verwijderd te zijn, wist ik al dat ik er snel weer terug zou keren om de beoogde kleurtjes mee te nemen naar huis. Dit zijn de kleurtjes geworden:

Op de foto oogt het donkerblauwe garen als zwart, maar het is echt donkerblauw.

Tertia vroeg me nog of ik wilde laten weten wat ik er van zou gaan maken, en na dat beloofd te hebben verliet ik opnieuw de stand. Ik verheug me er nu al op om de eerste steken te haken.

We struinen verder tussen de stands terwijl Fedde een lekker koekje wegknabbelt en Edwin geniet van hoe ik straal van geluk. En de pret kan niet op, want bij de stand van caro’s atelier (https://www.carosatelier.nl) staan zowel Joke ter Veldhuis (van http://lossenenvasten.nl) als Dendennis (https://www.dendennis.nl)! OMG!

Joke is bekend van haar website, maakte al drie CAL’s en heeft sinds kort ook haar eerste boek uitgegeven. Wat ik jullie nog niet verteld heb, is dat ik ben ‘aangehaakt’ bij haar laatste CAL: de ‘home-sweet-home‘ deken. Een prachtig haakproject waar iedere week een nieuw deel van online komt, via de facebookgroep of via de website. Ik loop een aantal weken achter, maar dat maakt me niet uit, ik geniet van iedere toer. Ik haak de deken in zelf gekozen kleuren met Dora Acryl garen uit mijn voorraad. Op dit moment ziet hij er zo uit:

Ik ben heel blij met het resultaat tot nu toe. Enige probleem is dat een aantal kleurtjes die ik gebruik op dit moment niet op voorraad zijn en ik wel wat bij moet bestellen om hem af te kunnen maken. Ik hoop dus dat de wolletjes er snel weer zijn, want ik zou het zonde vinden om de deken om die reden niet af te kunnen maken.
Maar ik blijf positief. Komt vast goed!

Ook met Joke heb ik even staan kletsen. Natuurlijk over de deken en haar boek en website. Diep respect voor haar dat ze ze tijdens het ontwerpen maar liefst 3 dekens heeft gehaakt in verschillende kleurstellingen en nu het gehele patroon gratis beschikbaar stelt. Inmiddels zijn er duizenden mensen aangesloten op de facebookgroep en hakende aan dit project. Ik vroeg haar wat nu haar plannen zijn; komt er weer een CAL, nog een boek, of heeft ze andere plannen? Op dit moment is het voor haar even een moment van rust en bedenken wat ze straks wil gaan doen. Logisch natuurlijk, niets mis om even bij te komen na zo’n drukke tijd! Mocht je dit lezen en ooit nog testhaaksters zoeken… ik zou het een eer vinden om voor je te mogen werken 😉

Natuurlijk kon ik het niet laten om haar boek te kopen. Een ‘must have’ voor mijn collectie. Inclusief een persoonlijke boodschap. Trots dat ik deze in m’n bezit mag hebben.

Natuurlijk kun je het boek en andere patronen ook via het webwinkeltje van Joke bestellen.

En dan Dendennis. Toch wel één van de meest populaire ‘amigurumi-isten’ (is dat een woord?) van Nederland. En misschien zelfs internationaal! Ik haakte al menig patroon van hem en ook de meeste boeken die hij heeft uitgebracht, zijn in mijn bezit. Daarvan is ‘combigurimi’ (het boek wat hij samen met Sascha Blase-van Wagtendonk heeft gemaakt) toch wel mijn favoriet.

Dennis is op dit moment bezig met een nieuwe lijn schattige spulletjes voor de babykamer. Kijk hier maar eens om een beeld te krijgen wat voor schattigs hij allemaal heeft ontworpen. Helaas, zo vertelde hij, komt er van deze gehaakte spulletjes geen boek uit. Wel zijn ze als haakpakket te koop (o.a. bij caro’s atelier). Wat ik echt ontzettend gaaf vind, is dat hij bezig is om een complete lijn uit te brengen voor de babykamer, waarin deze schattige diertjes een hoofdrol hebben en waarin allerlei verschillende handwerktechnieken aan bod komen. Niet alleen haken, maar ook naaien, borduren enz. Wat een fantastisch idee!! Zoals jullie weten vind ook ik het ontzettend leuk om verschillende technieken samen te brengen. Kijk naar mijn kraampakketten, waarin haken, borduren en naaien samenkomen. Het samenbrengen van al die technieken vind ik misschien nog wel het leukste om te doen. Wat gaaf om te horen dat ook hij niet alleen haakt, maar juist bezig is om verschillende handwerktechnieken te combineren.

Vandaag stond Dennis bij de stand van Caro’s Atelier (met al zijn gehaakte karakters), maar er is ook een heus Dendennis hoekje ingericht, waar de ontwikkelingen van dit, ik noem het maar even ‘baby-kamer-project’ te zien zijn. Ik heb er een paar foto’s van genomen:

Haaksels, borduursels, babykleertjes gemaakt met een jersey stof waarop de schattige diertjes die Dennis heeft ontworpen staan. De dame waarmee ik sprak bij deze stand vertelde me zelfs dat er nog meer ontwerpen zijn gemaakt en dus meer dierenvriendjes bijkomen. Een uiltje, en beertje… ik kan niet wachten!

Natuurlijk heb ik nog veel meer stands bezocht en wolletjes bekeken, geaaid… byClaire, HetWolhuis… En ik had zo nog uren rond kunnen lopen, maar Fedde werd behoorlijk moe en ik was bang dat door nog langer te blijven de druk mijn portemonnee misschien wel eens te groot zou kunnen worden 😉

Uiteindelijk ben ik dus met beperkte aankopen (thank god!), maar mooie verhalen en een heerlijk gevoel  samen met Edwin en Fedde de auto in gestapt. Vol inspiratie voor deze blog. En vol haakspiratie voor een PTT tas en de leuke haakprojecten uit het boek van Joke. Maar heb ook gelijk weer zin gekregen om een typetje uit één van de boeken van Dendennis te gaan maken. Even geduld Cyn… alles op z’n tijd 😉

See U Soon!!

En in een poep en een scheet ben je zo weer een paar maanden verder… is de zomervakantie al weer zo goed als achter de rug en staat een nieuw schooljaar voor de deur. Had ik vóór de vakantie nog nieuwe blogs willen schrijven over al de knotsgekke kronkels die er in de maanden juni en juli uit mijn handen zijn gekomen. Maar er vloog weer  van alles en nog wat tussendoor, waardoor het bloggen uitbleef… het haken gelukkig niet 😉. Nee, nee… want ik blijf het roepen: een dag niet gehaakt is een dag niet geleefd 😄.

Maar op die kronkels kom ik later nog even terug. Nu eerst een terugblik op de kronkels uit de vakantie in Luxemburg waar we de afgelopen twee weken van hebben mogen genieten. De eerste, echte, ‘lange’ vakantie die we met onze eigenste caravan (die we begin dit jaar hebben aangeschaft) hebben gehad.

Ik had grootse plannen… ook wat haken betreft 😉. Daarom gingen er niet zomaar ‘een paar’ wolletjes mee… Néééé… hele manden, zorgvuldig uitgekozen bolletjes en bijbehorende projecten werden ingepakt. Voornemen was om 1 zomersjaal, 1 Victorian Lattice Square deken, 5 beren en een stuk of 100 lappenpoppen te maken. Zoals je direct begrijpt is dat er absoluut niet van gekomen, maar ach… dromen moet je koesteren toch?! 😜

Toch moet ik zeggen dat ik met één van deze vier mezelf toebedeelde opdrachten aardig in de buurt ben gekomen. Helaas niet 5-, maar toch 3 hele-, 1 wel afgehaakte maar nog niet in elkaar gezette- en 1 half-afgehaakte beer kwamen mee terug uit Luxemburg. Ik moet daarbij toegeven dat ik al flink wat voorwerk had gedaan vanuit huis, dus er gingen al aardig wat ledematen mee in een mandje, maar toch… ik ben echt niet ontevreden.

Daarnaast kwamen ook twee lappenvriendjes mee terug naar huis. Een vosje waar ik ook een tijdje geleden mee was gestart en een robot die al lang op het verlanglijstje stond, maar ik nu eindelijk kon maken, omdat ik de grijze garens ervoor had kunnen bemachtigen.

Aan de zomersjaal heb ik maar een klein stukje verder gehaakt. Voornamelijk op de heenweg in de auto. Het is een leuk project om te maken. Zeker met het prachtige garen wat ik er nog niet zo lang geleden voor heb gekocht. Maar in de vakantie was ik gewoon meer van de beestjes ☺️.

Daardoor bleef ook de Victorian Lattice Square (klik op de link om naar het gratis patroon te gaan op Ravelry) deken onaangeroerd in z’n mandje liggen. Ach ja… ik kom binnenkort vast wel weer in de deken ‘mood’ en dan pakken we de draad gewoon weer op!

Dit is in ieder geval de voorraad waar ik mee thuis kwam.

En nu maar hopen dat het laatste weekje van de vakantie nog een beetje zonnig wordt, zodat we thuis nog wat kunnen genieten. En ook, zodat ik nog wat mooie buitenfoto’s kan maken van de projecten die ik dus tussen mijn laatste blog en deze heb gemaakt. Dan kan ik die ook nog aan jullie showen.

Verder staan er ook nog wat andere klussen en activiteiten op de planning en ben ik met nog wat nieuws bezig rondom mijn hobby’s en kreakronkels. Spannend!!!
Ik hoop dat ik jullie daar zeker snel meer over kan vertellen.

Voor nu veel liefs en misschien zelfs ook nog even een fijne vakantie?

En bedankt voor het lezen! 😘

Was vandaag eindelijk weer es bezig met groot onderhoud aan mijn site. Dat was ook echt wel nodig. De laatste tijd heb ik stukje bij beetje wat aanpassingen doorgevoerd en vandaag een finishing toutch… mijn eigen webshop!

Wat ben ik trots dat, dat me gelukt is. Ik ben geen webdesigner en het is toch een best gepuzzel om het een beetje naar je zin te krijgen. Maar als het dan eenmaal lukt…

Maar genoeg daarover. Met al dat geknutsel en aanpassingen links en rechts, kwam ik tot de ontdekking dat ik nog helemaal geen blogje heb geschreven over die geweldige lappenpoppen van Sascha die ik de laatste tijd allemaal heb bijgemaakt. In een eerder blogbericht (zie: wat vliegt de tijd…) zei ik al dat ik voornemens was er nog meer te haken. En misschien heb je ook al het één en ander gelezen op mijn Facebook pagina. Maar toch vind ik dat deze schatjes hun eigen verhaaltje verdienen op mijn blog.

Om bij het begin te beginnen…
Jullie weten natuurlijk allemaal al hoe verzot ik ben op het haken van mijn berenvriendjes. Niet? Nou, vooruit… ik zal er nog eens een paar showen.

Ik weet niet hoeveel ik er al precies heb gehaakt, maar ik kan je verzekeren… het zijn er een boel.

Nog eentje dan?

Oooooh, wat ben ik toch gek op deze knuffeltjes.

Maar sowieso ben ik dol op het haken van knuffels. Daarom was het ook niet verrassend dat ik in één klap verliefd werd op de boeken gehaakte lappenpoppen (deel 1 en 2) van Sascha Blase-van Wagtendonk (a la Sascha – http://sascha-lovetoknit.blogspot.nl).

Wat een schatjes zijn het zeg. En wat een heerlijke patronen om te haken. Ik ben er zo dol op, dat ik me heb voorgenomen ze allemaal een keer te gaan haken. Als dat maar goed gaat 😉

Inmiddels zijn er in ieder geval een flink aantal van de naald gegleden. Kijk zelf maar…

En terwijl ik zit te typen, begint de kronkel weer op volle toeren te draaien. Want er ligt nog een half afgemaakt vosje op me te wachten en vandaag kreeg ik de neusjes binnen die ik had besteld om een mini hondje te haken, wat past bij de grote versie. Maar ik zou ook graag nog met het prinsesje beginnen in wit/roze, in plaats van roze/wit, zoals ik hem eerder haakte. En die panda… oh, die is ook om op te vreten.

Dames en heren… ik ‘haak’ nu even af, zodat ik de draad vlug op kan pakken 🙂

In mijn laatste blog vertelde ik jullie over het nieuwe wolletje dat ik een tijdje geleden ontdekte. Nog steeds ben ik zo blij met deze vondst. Ik wilde al een tijdje voor mezelf een nieuw dekentje voor op de bank maken. Genoeg prachtige patronen te vinden, maar het perfecte garen ontbrak. Maar toen ik dit garen zag en voelde, wist ik het. Hiervan zou ik dan eindelijk de perfecte deken gaan maken.

Nu nog kiezen tussen al die mooie patronen. Kimberley’s Cosey Stripe Blanket was één van de patronen die mijn aandacht trok. Maar ook de lossen & vasten CAL van Stylecraft vond ik erg mooi. Maar nog veel meer mooie dekens gleden langs mijn ogen voorbij. In Facebook groepen of blogs. Ik werd verblind door al het moois en kon geen keuze meer maken, dus trok manlief maar eens langszij. Ik liet hem links en rechts wat plaatjes zien, maar al vrij snel riep hij: “die moet je doen!”. Tja… en daar zit je dan… oog in oog met DE deken die mijn hart al had veroverd bij de eerste plaatjes die ervan op internet verschenen. DE deken waarvan ik zeker wist dat ik hem ooit nog eens wilde haken. DE deken waarover zoveel te doen is geweest in de Facebook groep. DE deken met de prachtige achtergrond… gemaakt ter nagedachtenis aan Marinke Slump – A creative being – Wink.

Last dance on the beach…

Bron: Scheepjes.com

Ergens wist ik ook wel dat het ‘ment 2 B’ was dat ik deze deken zou gaan haken. Ik wilde deze al zo lang maken. Maar huiverig door alle berichten in de Facebook groep, durfde ik toch niet meteen van start te gaan. Terwijl ik normaal niet twee keer hoef na te denken over een nieuw project.

Maar ook de reden waarom deze deken is ontworpen… zo beladen… zo liefdevol… zo speciaal… Deed me toch even wankelen. Want voor mij betekende het dat wanneer ik deze deken zou gaan maken hij niets minder da perfect zou moeten zijn. En als het om perfectie gaat, ligt bij mij de lat nog wel eens hoog 😉

Ik hakte de knoop door. Voorbereidingen werden getroffen. Kleuren zorgvuldig gesorteerd. Een dag laten liggen… kleurtje erbij… kleurtje eraf… patronen gedownload… kleurkaart gemaakt… haaknaalden geselecteerd… al die prachtige dekens van Facebook nog eens vol bewondering bekeken en toen… Start!

Ieder lapje werd met liefde gehaakt. Soms was het eerste lapje van een nieuw patroon een strijd. Moest het worden uitgehaald en met een andere naald gemaakt. Of gingen er wat rijen bij of juist af. Maar het maakte niet uit. Het was een geweldige reis. Wat heb ik intens genoten van dit project. En terloops kwam ik er achter dat deze deken hoe dan ook perfect zou worden. Want zeg nou zelf… niet is zo perfect als hoe je het zelf laat zijn. Tijdens deze reis realiseerde ik me dat het niet uitmaakte hoe lang het zou duren, of als ik ergens een foutje zou maken. Al het plezier wat ik bij het maken van deze deken had en de liefde die ik er in stopte zou er voor zorgen dat ieder foutje perfect in mijn dekens zou passen.

En zeg nou zelf…

Ik wil alle lof uitspreken voor Wink, haar vriendinnen, Scheepjes en iedereen die heeft geholpen bij de tot standkoming van dit patroon. Laat alle kritiek voor wat het is, want het is een plaatje. Ik heb zo ontzettend genoten bij het maken van de deken. Dit was een reis die ik misschien zelfs nog wel eens over ga doen.

Het blogberichtje over de schommelstoel staat nog even on hold. Ik wil jullie eerst iets vertellen over de ontdekking die ik onlangs heb gedaan.

Ik ben altijd aan het rondneuzen naar nieuwe patronen, kleurcombi’s en… natuurlijk!!… wolletjes!!! Regelmatig sneak ik naar de website (www.iceyarns.com) van mijn favo Turkse wolletjes winkel om te zien wat voor moois er allemaal op de plank ligt. Keuze genoeg! Maar ja… als je wat bestelt, moet je het goed doen. Je bestelt namelijk altijd in veelvoud. Per bol is niet mogelijk. Het gaat om verpakking van zo’n vier, zes of acht bollen.

Ander nadeel is dat je niet even kan voelen, ruiken, knuffelen met het wolletje, zodat je weet wat je in huis haalt. En tja… dat zou toch wel erg prettig zijn. Want als ik een project in mijn hoofd heb, volgt daarna meestal de feel en touch zoektocht naar het best bijpassende wolletje. Iets nieuws bestellen, zonder de kleuren in het echt te hebben gezien en te voelen, is toch best wel wat ongemakkelijk.

Maar toch… een week of twee gelee, ging ik overstag. Het was namelijk zo dat ik al een half jaar een soort wolletje op het oog had. Alara is de naam. Het is een blend van 50% katoen met 50% acryl garen. Ik bleef me echter maar afvragen of het zo zacht zou zijn als ik hoopte. Ik ken namelijk andere garens met deze samenstelling die toch vrij stug zijn, en dat was absoluut niet waar ik naar op zoek was. En dus bleef de twijfel bestaan. Ik stopte wel alle kleurtjes in mijn winkelmandje (erg fijn dat de inhoud blijft staan en niet na een dag of wat verdwijnt. Tenzij een wolletje niet meer op voorraad is). Keerde regelmatig terug naar de site en zwijmelde weer even weg. Maar bestellen deed ik niet, totdat… die twee weken terug de black friday de kop opstak. En de prijs van het garen een stuk omlaag schoot. Het laatste zetje wat ik nodig had was dat van mijn lieve man die zei: “Bestel nou maar! Je zit er al zo lang naar te kijken. Nu moet je het doen”.

En zo gebeurde het dat ik mijn bestelling plaatste… van 32 kleuren keer 8 bolletjes wol… oeps! Donderdag besteld en de vrijdag die week erna stond de postbode op de stoep.

En daar zit je dan… op je werk, terwijl je deze foto op de app binnenkrijgt. Oh, wat begonnen mijn handen te jeuken en wilde ik graag naar huis!! Sterk zijn 😉

’s Avonds thuis gekomen dook ik in de doos. Yihaaaa! Precies waarop ik had gehoopt. Wat een fantastische wolletjes! Maarrr… ik mocht er nog echt niet mee gaan haken van mezelf. Eerst nog een paar andere projecten afmaken… hahaha! Alsof ik mezelf voor de gek kan houden. Die gedachte heb ik nog geen dag vol kunnen houden. Ik moest en zou iets maken met Alara. Ik koos bewust voor een iets kleiner project om kennis te maken met het garen. Het werd nog maar eens zo’n schattige lappenpop uit het boek van Sascha waar ik jullie in mijn vorige blog over vertelde.

Hij moet nog in elkaar gezet worden, maar wat een dotje is het niet?
En wat haakt dit garen fijn zeg! Hier ga ik zo veel plezier van hebben.

Ik stelde ook een aantal verschillende kleurencombinaties samen voor een nieuw project wat ik met het garen wil maken.

Inmiddels ben ik er over uit welke combi het moet worden en zelfs al begonnen! Maar wat voor project het is en welke kleurtjes en patroon ik hiervoor heb gebruikt hoe ik nog even achter de hand en zal ik jullie uitgebreid over vertellen in een volgend blogberichtje.