Hè, hè, daar ben ik dan weer! Ja, ik weet het… het was opeens wel heel stil aan deze kant. Dat kwam eerst, omdat ik had besloten de laatste paar weekjes van mijn verlof nog echt even volop te genieten van mijn kleinste man. Die weekjes vlogen voorbij, en voordat ik het wist zat weer op mijn werk. En dat is nu ook alweer een maand geleden. De tijd lijkt voorbij te vliegen! En met één klein mannetje erbij, lijkt het leven toch ineens weer tien keer drukker. Na werk de kindjes ophalen, met ze naar sport, het huishouden, natjes en droogjes… Dan ben je toch wel blij als je ‘s avonds even op de bank neer kan ploffen. Nog blijer word ik ervan als ik nog een beetje puf over heb om lekker ontspannen te haken. Maar tijd om een beetje te bloggen… dat viel helaas wel wat tegen.

Tja… dat is de keuze die je maakt. Prioriteiten stellen! En hoe graag ik ook mijn verhaaltje doe op de site… mijn gezinnetje komt echt op de eerste plaats 😉
En je ziet, uiteindelijk laat ik mijn gezicht hier echt wel weer eens zien! Voordeel is nu dat ik jullie wel een aantal dingetjes kan laten zien waarmee ik mijn laatste vrije uurtjes mee heb gevuld!

Mijn gezin op nummer één dus… dat zie je ook wel terug in mijn hobby. Een tijdje geleden heb ik mijn haakboekencollectie uitgebreid met het boek gehaakte lappenpoppen van Sascha Blase-Van Wagtendonk. Ik kocht meteen wat van het scheepjes stonewashed garen, waarmee de poppen uit het boek zijn gemaakt. Dit is het resultaat:

Drie kindjes, dus drie poppen! Ik begon met de pinguïn voor Brent. Daarna volgende het paardje (natuurlijk ;D) voor Linde. En Fedde kreeg het schattige haasje in zijn box. Wat haakt dit garen overheerlijk zeg! En wat zijn de personages in dit boek schattig! Ik heb me voorgenomen dat ik er nog een paar bij ga maken. Maar voorlopig nog wat andere klusjes die eerst af moeten, dus dit komt op mijn wensenlijstje te staan. En ook het vervolg op dit boek van Sasha is een must have voor mijn collectie. Die komt dus op mijn verlanglijstje voor de feestdagen te staan 😀

Maar er werd meer gehaakt. De beer voor de Give Away die ik via Facebook lanceerde werd gemaakt en uitgereikt aan de winnaar.

Wat leuk om dit te doen! Ik weet zeker dat ik over een tijdje nog eens een Give Away ga doen, maar waarschijnlijk dan via de site. Hou em dus maar goed in de gaten!

De laatste tijd heb ik veel verzoekjes gehad voor beren. Ik ben daardoor aardig door mijn voorraad heen en heb daarom ook deze toegevoegd aan mijn to do list. Het scheelt dat ze heerlijk zijn om te maken. Ik geniet iedere keer opnieuw van de weg die deze schatjes afleggen naar hun eigen persoonlijkheid. Iedere beer is weer anders en heeft zijn eigen karakter. En ik maak ze met zoveel plezier… Zeker weten dat er in ieder beertje ook een berg liefde zit. Ze komen nog net niet tot leven 😉

Naast knuffeltjes, werkte ik ook nog aan wat andere projecten. Er gingen weer wat kraampakketjes de deur uit en ik werkte ook aan twee pakketten die ik zelf cadeau mag doen.

En nu het wat kouder wordt, wil ik graag aan de slag met de winteruitrusting. Wat sjaals, mutsen en wanten kunnen er nog wel bij. Ik heb daarom ook de draad weer opgepakt van een project waar ik vorig jaar mee ben begonnen.

Het is omslagdoek naar een patroon uit het boek puur haken van Maaike van Koert. Helaas is het zo’n project wat ik regelmatig aan de kant leg, omdat ik bezig ‘moet’ met een ander klusje. Daardoor raakt ie nog wel eens in de vergetelheid. En dat vind ik jammer, want ik denk dat het een prachtige doek wordt, als ie straks helemaal af is.

Is die prachtige stoel waarop de omslagdoek gefotografeerd is je trouwens opgevallen? De volgende keer wil ik je wat meer over de afkomst van deze stoel vertellen. Hopelijk zien jullie me dus wat sneller terug. Voor nu denk ik dat ik wel weer even genoeg heb geschreven. Dus ik pak vlug mijn bolletje wol er weer bij!

Nog een fijn weekend allemaal! -x-

Haken is zo heerlijk! De afleiding, ontspanning, weg naar een mooi eindresultaat. En de keuze aan projecten is reuze! Haken is hot en boekjes en blogs met mooie patronen zijn er te kust en te keur.

Ik heb geen voorkeur voor specifieke projecten, maar ken wel de nodige ‘moodswings’ op  dit gebied. Zo heb ik periodes waarin ik alleen maar dekens wil haken en ga ik een paar maanden later helemaal op in de amigurumi’s (knuffelbeestjes enzo).

Alweer een paar weekjes ben ik in to het sjaals haken. Het begon in de laatste week van mijn zwangerschap met een ontwerp wat ik aantrof op de blog van Tertia Mulder. Ik weet dat ik in herhaling val, maar wil het toch nog een keer benoemen.
Ik vind de blog van Tertia geweldig en doe er veel inspiratie op. Regelmatig check ik of ze een nieuw bericht heeft gepost.
En zo stuitte ik dus op het dit patroon: ‘chique zomersjaaltje’

Het is een totaal andere manier van sjaal-haken dan ik gewend bent, maar zeker de moeite waard om te proberen. Ik vond het een heerlijk project om wat laatste-loodjes-stress mee weg te haken, terwijl op de achtergrond de tour de france werd weggefietst.

Ik gebruikte ander garen dan Tertia voor haar sjaaltje heeft gebruikt. Bij mij werd voor het sjaaltje mijn Ice-Yarn voorraadje maar weer eens aangeboord. Ik ben erg blij met het resultaat.

Na de bevalling was ik het sjaals haken nog niet beu. Dat kwam goed uit, want ik had een mooi patroon gevonden van een filet gehaakte XL stola in het boek ‘Haken & Kleur – Buiten’ wat ik die week ervoor had besteld.

Het boek kwam nog mooi op tijd binnen en ook een nieuw voorraadje Ice Yarns, bereikte ons adres de dag voordat Fedde werd geboren.

Fedde is een heerlijk tevreden mannetje en ik kan uren naar hem kijken. Dan ga ik toch niet liggen slapen als ik naar dat moois kan kijken?! Nee, slapen kon ik echt niet, maar ik snap dat ik rustig aan moet doen. Dus al snel pakte ik ‘de draad weer op’ en zette ik de stola op mijn naald, met Fedde in het zicht 😉

Ik maakte de stola in verschillende kleuren paars. Wat is ie mooi geworden, vind je ook niet? Wederom trots op het resultaat.

De gehaakte bloem zoals in het boek beschreven was niet helemaal naar mijn smaak. Met de lily pond nog in mijn hoofd, besloot ik om de bloem te vervangen door een van de lily pond bloemen. Je vindt de patronen van de lily pond hier.
Ik gebruikte de bloem zoals beschreven in deel 5 van het patroon.

Wat is ie toch gaaf! Ik blijf er maar naar kijken en aan voelen. Want hij is ook nog eens heerlijk zacht geworden. Dat voelde ik natuurlijk al tijdens het haken, maar nu de stola af is, ben ik helemaal blij met hoe hij is geworden. Zo blij, dat ik inmiddels stiekem een blauwe variant op de naald heb gezet ☺️

Heb nog wel een eindje te gaan, want zoals je kunt zien is de stola best lang!

Het boek ‘Haken & Kleur – Buiten’ is overigens opnieuw een leuk boek vol inspirerende patronen en kleuren. Ondertussen ben ik ook met een ander patroon uit dit boek begonnen, waar ik jullie hopelijk binnenkort meer van kan laten zien en vertellen.

Tot snel! -x-

Het is al weer een tijdje geleden dat ik een blog heb gepost. Reden; een ini-mini mensjes leidde me nogal af. Zijn naam…

Hij liet even op zich wachten. Kwam acht dagen later dan de uitgerekende datum. Maar of hij het wachten waard was… Wat een heerlijk kereltje heeft zich toegevoegd aan ons gezin. En wat is het fijn om nu met vijf te zijn.

Om het wachten wat minder spannend te maken, draaide de kronkel op volle toeren. Ach… ik had nog wat extra tijd om wat extra spulletjes te maken voor onze kleine man.

Geboortekaartjes had ik voor het grootste deel ruim op tijd af. Een ook stonden de bedankjes voor de kraamvisite mooi op tijd klaar. Allemaal potjes die ik omwikkelde met restantjes stof. Een sterretje eraan met zijn naam, maakte het cadeautje af. Dit sterretje kwam langzamerhand centraal te staan in alle projecten die ik voor Fedde maakte. Zo werden ook de beschuitrollen en doosjes met muisjes ermee versiert, die als traktatie aan de collega’s werden gebracht en die thuis rustig op de visite stonden te wachten.

Veel eerder al begon ik met een boxkleed. Van alle projecten die ik voor Fedde maakte, is dit misschien wel hetgeen waar ik het meest trots op ben. Het is echt een heel gaaf kleed geworden.

Op de valreep lukte het ook nog een lekker warm dekentje met zijn naam te maken. Een mooie wafelstof van buiten en een lekker warm fleece stofje aan de binnenkant. Natuurlijk mocht ook hier de ster niet ontbreken!

Nog steeds was hij er niet… Toe maar… dan maak ik nog een donkerblauwe set met naam: badcape, monddoekjes en slab.

Oké, in het grijs een setje erbij kan ook een kwaad. Van dit spul kan je nooit genoeg hebben 😉

Als kers op de taart gaf ik de lamp in zijn slaapkamertje nog een andere look.

Al met al heeft het me lekker bezig gehouden. En kan ik nu genieten met mijn mannetje zelf en alle spulletjes in gebruik nemen. Hij doet het goed en wat ben ik trots op mijn gezinnetje. Ik verwonder me er nog iedere dag over dat ik zo’n geluk heb met mijn lieve man en drie prachtige gezonde kinderen.

Ja, hoor… Ik ben gezwicht!

Na een paar dagen turen, voelen en kroelen met het garen moest er een kleurenkaart komen. En toen was het hek helemaal van de dam. Bollen werden veranderd in rolletjes en de eerst toertjes werden gehaakt. En tja, als je dan toch bezig bent, dan maar gelijk een helemaal afmaken.

Wat haakt het heerlijk! Niet alleen het garen, maar ook wanneer je aan de tuintafel ‘s avonds nog even een paar toertjes over de naald kan laten gaan.

Gisteren werkte ik de draadjes van het eerste hexagon weg. En nu ik echt kan zien hoe het zal gaan worden, weet ik dat ik met een gerust hart de Lily af kan gaan maken.

Wat een verwennerij!

Staat er opeens een Persian Tiles pakket voor mijn neus voor deze Moederdag. Wauw! In de Light Blue Life DK Stylecraft variant. Inclusief het in het Nederlands vertaalde patroon van YLA Lifestyle. Joepie!!! Ik kan niet wachten om te beginnen.

En toch moet ik wel even van mezelf. Want de Lily Pond moet echt eerst af.

Ik vraag me af of ik het vol kan houden. Kan ik mezelf bedwingen? Ik heb nu sinds ik het pakket vanochtend kreeg al heel wat keertjes de nieuwe bolletjes bewonderd. Even voelen, genieten van de mooie kleuren, patroon doorlezen… Nee, nee, nee! Laat het! Afblijven! Terug naar de Lily pond!

Gelukkig vordert de Lily Pond nog steeds gestaag. En dit is weer een extra stimulans om door te zetten. Vandaag ronde ik patroon 7 vol trots af. Opnieuw een prachtige lelie!

Al had ik wel eventjes ruzie met deze bloem. Net toen ik alle vier de exemplaren af had, kwam ik er achter dat één er anders uitzag. Toen bleek dat ik het hart van de bloem na het groene toertje had omgedraaid en verder was gaan haken.

(zie foto hier onder: links goed, rechts fout)

Dan zou je denken: das toch geen probleem?! Haak je die ene opnieuw! Maar laat ik nou net van degene die fout was gegaan het groene toertje het mooist vinden!

Na wat proberen en doen (bloemetje met alleen een groen toertje andersom. Een keer de halve vaste na de picot steek op een andere plaats enz.) haakte ik dus uiteindelijk vier totaal nieuwe bloemen en ben ik dik tevreden met het eindresultaat van dit blok.

Eens kijken of ik vanavond een begin ga maken met het 8e en tevens laatste patroon, wat bestaat uit 5 blokken en de rand.

Of zal ik stiekem toch alvast een kleurenkaartje gaan maken voor de Persian Tiles?… ☺

Ik haak nog steeds ijverig door aan de Lily Pond. Kan er geen genoeg van krijgen en verlang er naar om de deken echt helemaal af te hebben en er in zijn geheel van te kunnen genieten. Ik zal het werken aan deze deken wel gaan missen, want man wat is het een genot om hier aan te kunnen werken.

Maar…. er liggen meer dan genoeg andere CAL’s op de loer die mijn aandacht trekken. Alleen zijn ze állemaal zo ontzettend mooi. Hoe moet je daaruit kiezen???

Je hebt de persian tile blanket. Deze deken is (evenals de Lily Pond) ontworpen door Janie Crow (Jane Crowfoot). Een prachtige deken met Marokkaanse motieven. Een niet al te grote deken, maar wel een complex patroon. Wauwie… mijn handen jeuken alleen al bij het zien van deze deken.
Als je wil kijken hoe de deken eruit ziet, raad ik je aan op eens te kijken op de website ylalifestyle.nl Zij verzorgen de officiële vertaling van de deken en mogen deze als enige in Nederland aanbieden.

Ook dit jaar heeft Jane voor Stylecraft een ontwerp gemaakt. Vorig jaar was dit natuurlijk de Lily Pond. Begin november is de Styelcraft CAL – Frida’s Flowers van start gegaan. Alweer een prachtig ontwerp van de Jane. Op de site van Stylecraft vind je de patronen. Trouwens ook die van de Lily Pond. Maar je kunt ook lid worden van de Facebook groep waarin alle patronen en tips-and-tricks worden gedeeld: Stylecraft CAL Nederland.

Omdat de Lily Pond me zo goed bevalt, wil ik toch graag nog een keer een patroon van Jane gaan doen. Welke is dus nog even de vraag. Stiekempjes slingerde ik gisteren wat garen aan mijn naald om te kijken hoe het haken van de eerste patronen van de Frida’s Flowers me bevalt.

Woensdag komt het derde patroon uit. Ik ben er nog niet over uit, maar misschien moet ik gewoon nog een tegeltje haken, voordat ik de beslissing neem. Het moet gezegd, het haakt heeeeeerlijk 🙂

Dit zijn (een aantal van) de ontwerpen van Jane. Naast deze ontwerpen zijn er nog een aantal prachtige CAL’s in omloop. Misschien wel de grootste trend van het moment is de Scheepjes CAL: Last Dance on the Beach. Deze CAL is voor het grootste deel gemaakt door Marinke Slump (Wink) (website: www.acreativebeing.com), en door een groep van vrienden afgemaakt na haar overlijden, ter nagedachtenis/eerbetoog. Ik vind het een prachtig en ontroerend gebaar. En zo mooi om te zien hoeveel mensen meedoen met deze CAL. Via de Facebook groep Scheepjes CAL volg ik de vorderingen van alle ha(a)k(st)ers op de voet.

Ook nog niet uit mijn gedachte verdwenen is de Lossen & Vasten CAL. Deze CAL is al afgelopen, maar als ik de resultaten hiervan zie op de Facebook groep (De Lossen & Vasten – CAL) of op de website van Joke ben ik opnieuw op slag verliefd. Ook deze deken is gemaakt met Stylecraft en er zijn opnieuw pakketten in verschillende kleurstellingen te krijgen.

Al met al ben ik er nog niet over uit van welke CAL ik de draad op ga pakken. Maar misschien moet ik me zelfs wel de vraag stellen óf ik de draad van een nieuw project op moet pakken. Mijn mandjes met achterstallig werk puilen nog steeds aardig uit. En dan te bedenken dat ik over een week of 9 ook weer een klein hummeltje in mijn armen heb wat alle zorg en aandacht van de wereld nodig heeft…

Goed dan… ik zwijmel nog even door en geniet gewoon even mee van al het moois wat alle medehaaksters bewerkstelligen door de websites en Facebookgroepen af te struinen. En ondertussen de Lily…

Ik heb geprobeerd om alle oorspronkelijke sites, makers en facebookgroepen in mijn bericht te vermelden. Mocht ik onverhoopt iets vergeten zijn te vermelden, dan verneem ik dit graag.
Dit bericht is opgesteld uit eigen beweging en naar eigen mening/inzicht. Ik word niet gesponsord o.i.d. om gerichte uitspraken te doen.
I.v.m. auteursrecht heb ik geen afbeeldingen overgenomen van de genoemde dekens. Mocht je wel geïnteresseerd zijn, dan raad ik je van harte aan om de genoemde sites eens te bekijken of je aan te sluiten bij een Facebook groep. De resultaten zijn namelijk echt geweldig!

De Kraampakketjes die ik maak zijn hot! En ik moet toegeven dat ik het iedere keer dat er een opdracht voor krijg weer een hele eer vind om er eentje te maken. Nog nooit is een pakketjes hetzelfde geweest. En dat is denk ik juist wat ik er zo leuk aan vind.

Meestal krijg ik een naam, een kleur en een bedrag door. Soms nog iets wat er in ‘moet’ zitten, zoals een beer of badcape. Daarna ga ik aan de slag. Het pakket in dit voorbeeld is een riant pakket. Er zijn net weer twee kleinere pakketjes de deur uit gegaan, waarvan ik jullie nog geen foto’s kan laten zien, omdat ze waarschijnlijk nog niet aan de kersverse ouders zijn overhandigd. En het moet natuurlijk wel een verrassing blijven 😉

Om nog even terug te komen op dit pakket dan maar…

Het pakketje bevat badlakens voor de ouders, en voor de kleine boy een slab, romper, monddoekjes, badcape, knuffel, slofjes, tutteldoekje en een dekentje.

Alles is verpakt in een ronde doos die is ingepakt met echte luiers.

Een leuke finishing touch en vervolgens heb je een mooie blikvangers waarmee je zeker bij de kersverse ouders in de smaak valt.

Wat een werk! Wat een hoeveelheid lapjes! Er leek geen einde aan te komen.

Maar wat ben ik toch blij met het eindresultaat. En Linde nog meer.

Ik heb er zeker wel meer dan een jaar over gedaan. Op zich geen lastig project. Maar dat kan misschien gelijk het probleem zijn geweest. Soms werd het maken van de lapjes simpelweg saai. En dan werden er opeens op een avondje wel weer een stuk of vier bijgemaakt. Ach… Het maakt ook niet uit. Het eindresultaat mag er zijn!

Nadat ik een patroontje had getekend voor de 117 lapjes, begon het aan elkaar maken met een simpele rij van vasten. Al met al ging dat best vlot!

Terwijl de deken steeds meer vorm begon aan te nemen, droomde ik wat voor rand hier het best bij zou passen. Ik wilde geen overdreven aanwezige rand, maat een lekkere strakke, stoere.

Ik herinnerde me een patroon van een boord voor een muts die ik wel eens heb gemaakt en besloot het te proberen en te kijken hoe dit uit zou pakken.

Succesvol wat mij betreft. In één keer raak!

Eigenlijk is het een vrij simpel patroon. In plaats van hele stokjes zoals in de originele boord, haakte ik met halve stokjes. Eerst de deken rond. Hierna haakte ik om en om: eerst voor om het halve stokje van de vorige toer en daarna achterom het halve stokje van de vorige toer. Dit deed ik in totaal twee toeren en toen was de rand af.

De deken past helemaal bij de kleurstelling van de kamer van mijn dochter en ze is er maar wat blij mee. En dat maakt mij dus dubbel zo trots op het eindresultaat!